Definify.com
Definition 2024
þagna
þagna
See also: yagna
Icelandic
Verb
þagna (weak verb, third-person singular past indicative þagnaði, supine þagnað)
- to fall silent, to become quiet
Conjugation
þagna — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að þagna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þagnað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þagnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég þagna | við þögnum | present (nútíð) |
ég þagni | við þögnum |
þú þagnar | þið þagnið | þú þagnir | þið þagnið | ||
hann, hún, það þagnar | þeir, þær, þau þagna | hann, hún, það þagni | þeir, þær, þau þagni | ||
past (þátíð) |
ég þagnaði | við þögnuðum | past (þátíð) |
ég þagnaði | við þögnuðum |
þú þagnaðir | þið þögnuðuð | þú þagnaðir | þið þögnuðuð | ||
hann, hún, það þagnaði | þeir, þær, þau þögnuðu | hann, hún, það þagnaði | þeir, þær, þau þögnuðu | ||
imperative (boðháttur) |
þagna (þú) | þagnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þagnaðu | þagniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
þagnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
þagnaður | þögnuð | þagnað | þagnaðir | þagnaðar | þögnuð | |
accusative (þolfall) |
þagnaðan | þagnaða | þagnað | þagnaða | þagnaðar | þögnuð | |
dative (þágufall) |
þögnuðum | þagnaðri | þögnuðu | þögnuðum | þögnuðum | þögnuðum | |
genitive (eignarfall) |
þagnaðs | þagnaðrar | þagnaðs | þagnaðra | þagnaðra | þagnaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
þagnaði | þagnaða | þagnaða | þögnuðu | þögnuðu | þögnuðu | |
accusative (þolfall) |
þagnaða | þögnuðu | þagnaða | þögnuðu | þögnuðu | þögnuðu | |
dative (þágufall) |
þagnaða | þögnuðu | þagnaða | þögnuðu | þögnuðu | þögnuðu | |
genitive (eignarfall) |
þagnaða | þögnuðu | þagnaða | þögnuðu | þögnuðu | þögnuðu |
Related terms
Noun
þagna
- indefinite genitive plural of þögn