Definify.com
Definition 2025
þrælka
þrælka
Icelandic
Verb
þrælka (weak verb, third-person singular past indicative þrælkaði, supine þrælkað)
- to enslave, to subjugate
- to toil, to slave away
- to enthral
Conjugation
þrælka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þrælka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrælkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrælkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég þrælka | við þrælkum | present (nútíð) |
ég þrælki | við þrælkum |
| þú þrælkar | þið þrælkið | þú þrælkir | þið þrælkið | ||
| hann, hún, það þrælkar | þeir, þær, þau þrælka | hann, hún, það þrælki | þeir, þær, þau þrælki | ||
| past (þátíð) |
ég þrælkaði | við þrælkuðum | past (þátíð) |
ég þrælkaði | við þrælkuðum |
| þú þrælkaðir | þið þrælkuðuð | þú þrælkaðir | þið þrælkuðuð | ||
| hann, hún, það þrælkaði | þeir, þær, þau þrælkuðu | hann, hún, það þrælkaði | þeir, þær, þau þrælkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
þrælka (þú) | þrælkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrælkaðu | þrælkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þrælkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þrælkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrælkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrælkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég þrælkast | við þrælkumst | present (nútíð) |
ég þrælkist | við þrælkumst |
| þú þrælkast | þið þrælkist | þú þrælkist | þið þrælkist | ||
| hann, hún, það þrælkast | þeir, þær, þau þrælkast | hann, hún, það þrælkist | þeir, þær, þau þrælkist | ||
| past (þátíð) |
ég þrælkaðist | við þrælkuðumst | past (þátíð) |
ég þrælkaðist | við þrælkuðumst |
| þú þrælkaðist | þið þrælkuðust | þú þrælkaðist | þið þrælkuðust | ||
| hann, hún, það þrælkaðist | þeir, þær, þau þrælkuðust | hann, hún, það þrælkaðist | þeir, þær, þau þrælkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
þrælkast (þú) | þrælkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrælkastu | þrælkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þrælkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
þrælkaður | þrælkuð | þrælkað | þrælkaðir | þrælkaðar | þrælkuð | |
| accusative (þolfall) |
þrælkaðan | þrælkaða | þrælkað | þrælkaða | þrælkaðar | þrælkuð | |
| dative (þágufall) |
þrælkuðum | þrælkaðri | þrælkuðu | þrælkuðum | þrælkuðum | þrælkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
þrælkaðs | þrælkaðrar | þrælkaðs | þrælkaðra | þrælkaðra | þrælkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
þrælkaði | þrælkaða | þrælkaða | þrælkuðu | þrælkuðu | þrælkuðu | |
| accusative (þolfall) |
þrælkaða | þrælkuðu | þrælkaða | þrælkuðu | þrælkuðu | þrælkuðu | |
| dative (þágufall) |
þrælkaða | þrælkuðu | þrælkaða | þrælkuðu | þrælkuðu | þrælkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
þrælkaða | þrælkuðu | þrælkaða | þrælkuðu | þrælkuðu | þrælkuðu | |