Definify.com

Definition 2025

þreyta ‎(weak verb, third-person singular past indicative þreytti, supine þreytt)

þreyta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að þreyta
supine (sagnbót)		þreytt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreytandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreyti	við þreytum	present (nútíð)	ég þreyti	við þreytum
	þú þreytir	þið þreytið		þú þreytir	þið þreytið
	hann, hún, það þreytir	þeir, þær, þau þreyta		hann, hún, það þreyti	þeir, þær, þau þreyti

past (þátíð)	ég þreytti	við þreyttum	past (þátíð)	ég þreytti	við þreyttum
	þú þreyttir	þið þreyttuð		þú þreyttir	þið þreyttuð
	hann, hún, það þreytti	þeir, þær, þau þreyttu		hann, hún, það þreytti	þeir, þær, þau þreyttu

imperative (boðháttur)	þreyt (þú)	þreytið (þið)
	þreyttu	þreytiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreytast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að þreytast
supine (sagnbót)		þreyst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreytandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreytist	við þreytumst	present (nútíð)	ég þreytist	við þreytumst
	þú þreytist	þið þreytist		þú þreytist	þið þreytist
	hann, hún, það þreytist	þeir, þær, þau þreytast		hann, hún, það þreytist	þeir, þær, þau þreytist

past (þátíð)	ég þreyttist	við þreyttumst	past (þátíð)	ég þreyttist	við þreyttumst
	þú þreyttist	þið þreyttust		þú þreyttist	þið þreyttust
	hann, hún, það þreyttist	þeir, þær, þau þreyttust		hann, hún, það þreyttist	þeir, þær, þau þreyttust

imperative (boðháttur)	þreyst (þú)	þreytist (þið)
	þreystu	þreytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreyttur	þreytt	þreytt	þreyttir	þreyttar	þreytt
accusative (þolfall)	þreyttan	þreytta	þreytt	þreytta	þreyttar	þreytt
dative (þágufall)	þreyttum	þreyttri	þreyttu	þreyttum	þreyttum	þreyttum
genitive (eignarfall)	þreytts	þreyttrar	þreytts	þreyttra	þreyttra	þreyttra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreytti	þreytta	þreytta	þreyttu	þreyttu	þreyttu
accusative (þolfall)	þreytta	þreyttu	þreytta	þreyttu	þreyttu	þreyttu
dative (þágufall)	þreytta	þreyttu	þreytta	þreyttu	þreyttu	þreyttu
genitive (eignarfall)	þreytta	þreyttu	þreytta	þreyttu	þreyttu	þreyttu

From þreyta ‎(verb).

þreyta f ‎(genitive singular þreyta, no plural)

declension of þreyta