Definify.com
Definition 2024
İstanbullu
İstanbullu
Turkish
Proper noun
İstanbullu
Declension
declension of İstanbullu
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | İstanbullu | İstanbullular |
definite accusative (belirtme) | İstanbulluyu | İstanbulluları |
dative (yönelme) | İstanbulluya | İstanbullulara |
locative (bulunma) | İstanbulluda | İstanbullularda |
ablative (ayrılma) | İstanbulludan | İstanbullulardan |
genitive (tamlayan) | İstanbullunun | İstanbulluların |
possessive forms of İstanbullu
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | İstanbullum | İstanbullularım |
definite accusative (belirtme) | İstanbullumu | İstanbullularımı |
dative (yönelme) | İstanbulluma | İstanbullularıma |
locative (bulunma) | İstanbullumda | İstanbullularımda |
ablative (çıkma) | İstanbullumdan | İstanbullularımdan |
genitive (tamlayan) | İstanbullumun | İstanbullularımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | İstanbullun | İstanbulluların |
definite accusative (belirtme) | İstanbullunu | İstanbullularını |
dative (yönelme) | İstanbulluna | İstanbullularına |
locative (bulunma) | İstanbullunda | İstanbullularında |
ablative (çıkma) | İstanbullundan | İstanbullularından |
genitive (tamlayan) | İstanbullunun | İstanbullularının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | İstanbullusu | İstanbulluları |
definite accusative (belirtme) | İstanbullusunu | İstanbullularını |
dative (yönelme) | İstanbullusuna | İstanbullularına |
locative (bulunma) | İstanbullusunda | İstanbullularında |
ablative (çıkma) | İstanbullusundan | İstanbullularından |
genitive (tamlayan) | İstanbullusunun | İstanbullularının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | İstanbullumuz | İstanbullularımız |
definite accusative (belirtme) | İstanbullumuzu | İstanbullularımızı |
dative (yönelme) | İstanbullumuza | İstanbullularımıza |
locative (bulunma) | İstanbullumuzda | İstanbullularımızda |
ablative (çıkma) | İstanbullumuzdan | İstanbullularımızdan |
genitive (tamlayan) | İstanbullumuzun | İstanbullularımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | İstanbullunuz | İstanbullularınız |
definite accusative (belirtme) | İstanbullunuzu | İstanbullularınızı |
dative (yönelme) | İstanbullunuza | İstanbullularınıza |
locative (bulunma) | İstanbullunuzda | İstanbullularınızda |
ablative (çıkma) | İstanbullunuzdan | İstanbullularınızdan |
genitive (tamlayan) | İstanbullunuzun | İstanbullularınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | İstanbulluları | İstanbulluları |
definite accusative (belirtme) | İstanbullularını | İstanbullularını |
dative (yönelme) | İstanbullularına | İstanbullularına |
locative (bulunma) | İstanbullularında | İstanbullularında |
ablative (çıkma) | İstanbullularından | İstanbullularından |
genitive (tamlayan) | İstanbullularının | İstanbullularının |
predicative forms of İstanbullu
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | İstanbulluyum | İstanbullularım* |
sen (you are) | İstanbullusun | İstanbullularsın* |
o (he/she/it is) | İstanbullu / İstanbulludur | İstanbullular* / İstanbullulardır* |
biz (we are) | İstanbulluyuz | İstanbullularız |
siz (you are) | İstanbullusunuz | İstanbullularsınız |
onlar (they are) | İstanbullular | İstanbullulardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | İstanbulluydum | İstanbullulardım* |
sen (you were) | İstanbulluydun | İstanbullulardın* |
o (he/she/it was) | İstanbulluydu | İstanbullulardı* |
biz (we were) | İstanbulluyduk | İstanbullulardık |
siz (you were) | İstanbulluydunuz | İstanbullulardınız |
onlar (they were) | İstanbulluydular | İstanbullulardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | İstanbulluymuşum | İstanbullularmışım* |
sen (you were) | İstanbulluymuşsun | İstanbullularmışsın* |
o (he/she/it was) | İstanbulluymuş | İstanbullularmış* |
biz (we were) | İstanbulluymuşuz | İstanbullularmışız |
siz (you were) | İstanbulluymuşsunuz | İstanbullularmışsınız |
onlar (they were) | İstanbulluymuşlar | İstanbullularmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |