Definify.com
Definition 2024
Κλεισθένης
Κλεισθένης
Ancient Greek
Proper noun
Κλεισθένης • (Kleisthénēs) m (genitive Κλεισθένους); third declension
- Cleisthenes
Inflection
Third declension of Κλεισθένης, Κλεισθένους
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | Κλεισθένης |
| Genitive | Κλεισθένους |
| Dative | Κλεισθένει |
| Accusative | Κλεισθένη |
| Vocative | Κλείσθενες |
Descendants
- Greek: Κλεισθένης (Kleisthénis)
- Latin: Cleisthenes
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,006