Definify.com
Definition 2024
Ξενοφόντειος
Ξενοφόντειος
Ancient Greek
Alternative forms
- Ξενοφώντειος (Xenophṓnteios)
Adjective
Ξενοφόντειος • (Xenophónteios) m (feminine Ξενοφοντείᾱ, neuter Ξενοφόντειον); first/second declension
- Alternative form of Ξενοφώντειος (Xenophṓnteios)
Inflection
Declension of Ξενοφόντειος; Ξενοφοντείᾱ; Ξενοφόντειον
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | Ξενοφόντειος | Ξενοφοντείᾱ | Ξενοφόντειον | Ξενοφοντείω | Ξενοφοντείᾱ | Ξενοφοντείω | Ξενοφόντειοι | Ξενοφόντειαι | Ξενοφόντειᾰ | ||||
| Genitive | Ξενοφοντείου | Ξενοφοντείᾱς | Ξενοφοντείου | Ξενοφοντείοιν | Ξενοφοντείαιν | Ξενοφοντείοιν | Ξενοφοντείων | Ξενοφοντείων | Ξενοφοντείων | ||||
| Dative | Ξενοφοντείῳ | Ξενοφοντείᾳ | Ξενοφοντείῳ | Ξενοφοντείοιν | Ξενοφοντείαιν | Ξενοφοντείοιν | Ξενοφοντείοις | Ξενοφοντείαις | Ξενοφοντείοις | ||||
| Accusative | Ξενοφόντειον | Ξενοφοντείᾱν | Ξενοφόντειον | Ξενοφοντείω | Ξενοφοντείᾱ | Ξενοφοντείω | Ξενοφοντείους | Ξενοφοντείᾱς | Ξενοφόντειᾰ | ||||
| Vocative | Ξενοφόντειε | Ξενοφοντείᾱ | Ξενοφόντειον | Ξενοφοντείω | Ξενοφοντείᾱ | Ξενοφοντείω | Ξενοφόντειοι | Ξενοφόντειαι | Ξενοφόντειᾰ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| Ξενοφοντείως | Ξενοφοντειότερος | Ξενοφοντειότᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Descendants
- Latin: Xenophontēus, Xenophontīus
References
- Ξενοφόντειος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press