Definify.com
Definition 2024
Παλλαντίδης
Παλλαντίδης
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /pal̚lantíðis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /pal̚lantíðis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /palãdíðis/
Proper noun
Παλλαντίδης • (Pallantídēs) m (genitive Παλλαντίδου); first declension
- a child of Pallas (male name); a Pallantid
Inflection
First declension of Παλλαντῐ́δης, Παλλαντῐ́δου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Παλλαντῐ́δης | τὼ Παλλαντῐ́δᾱ | οἱ Παλλαντῐ́δαι |
| Genitive | τοῦ Παλλαντῐ́δου | τοῖν Παλλαντῐ́δαιν | τῶν Παλλαντῐδῶν |
| Dative | τῷ Παλλαντῐ́δῃ | τοῖν Παλλαντῐ́δαιν | τοῖς Παλλαντῐ́δαις |
| Accusative | τὸν Παλλαντῐ́δην | τὼ Παλλαντῐ́δᾱ | τοὺς Παλλαντῐ́δᾱς |
| Vocative | Παλλαντῐ́δη | Παλλαντῐ́δᾱ | Παλλαντῐ́δαι |
Related terms
- Παλλάντιον (Pallántion)
- Παλλαντιῆς (Pallantiês)
Descendants
- Greek: Παλλαντίδης (Pallantídis)
- plural: Παλλαντίδες (Pallantídes)
- Latin: Pallantides (plural Pallantidae)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,019