Definify.com
Definition 2024
Ποσειδῶν
Ποσειδῶν
Ancient Greek
Alternative forms
- (Aeolic): Ποτείδαν (Poteídan)
- (Doric): Ποσειδάν (Poseidán), Ποτειδάν (Poteidán), Ποτειδᾶς (Poteidâs), Ποτειδάων (Poteidáōn)
- (Homeric): Ποσειδάων (Poseidáōn)
- (Ionic): Ποσειδέων (Poseidéōn)
Proper noun
Ποσειδῶν • (Poseidôn) m (genitive Ποσειδῶνος); third declension
Usage notes
In archaic and verse, the irregular singular accusative case is Ποσειδῶ (Poseidô).
Inflection
Third declension of Ποσειδῶν, Ποσειδῶνος
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | Ποσειδῶν |
| Genitive | Ποσειδῶνος |
| Dative | Ποσειδῶνῐ |
| Accusative | Ποσειδῶ(να) |
| Vocative | Πόσειδον |
Derived terms
- Ποσειδώνιον (Poseidṓnion)
- Ποσειδώνιος (Poseidṓnios)
Descendants
|
|
References
- Ποσειδῶν in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Ποσειδῶν in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,023
- ↑ Martin Nilsson. Die Geschichte der Griechischen Religion. Erster Band Verlag C. H. Beck. p 417.