Ancient Greek

Proper noun

Σέλευκος • ‎(Séleukos) m ‎(genitive Σελεύκου); second declension

1. Seleucus

Inflection

Derived terms

• Σελεύκεια ‎(Seleúkeia)
• Σελεύκειος ‎(Seleúkeios)
• Σελευκεύς ‎(Seleukeús)
• Σελευκίδης ‎(Seleukídēs)
• Σελευκίς ‎(Seleukís)
• σελευκίζω ‎(seleukízō)

Descendants

• Greek: Σέλευκος ‎(Sélefkos)
• Latin: Seleucus

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025