Definify.com
Definition 2024
Σαρακηνός
Σαρακηνός
Ancient Greek
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /saɾacinós/
Noun
Σαρακηνός • (Sarakēnós) m (genitive Σαρακηνοῦ); second declension
Inflection
Second declension of Σαρακηνός, Σαρακηνοῦ
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Σαρακηνός | τὼ Σαρακηνώ | οἱ Σαρακηνοί |
| Genitive | τοῦ Σαρακηνοῦ | τοῖν Σαρακηνοῖν | τῶν Σαρακηνῶν |
| Dative | τῷ Σαρακηνῷ | τοῖν Σαρακηνοῖν | τοῖς Σαρακηνοῖς |
| Accusative | τὸν Σαρακηνόν | τὼ Σαρακηνώ | τοὺς Σαρακηνούς |
| Vocative | Σαρακηνέ | Σαρακηνώ | Σαρακηνοί |
Descendants
- English: Saracen
- Greek: Σαρακηνός (Sarakinós)
- plural: Σαρακηνοί (Sarakinoí)
- Latin: Saracenus (plural Saraceni)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,024