Definify.com
Definition 2024
αμπαρώνομαι
αμπαρώνομαι
Greek
Verb
αμπαρώνομαι • (amparónomai) (simple past αμπαρώθηκα, active form αμπαρώνω, passive)
- passive of αμπαρώνω (amparóno)
Conjugation
αμπαρώνομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | αμπαρώνομαι | θα αμπαρώνομαι | αμπαρωνόμουν, αμπαρωνόμουνα |
2nd person | αμπαρώνεσαι | θα αμπαρώνεσαι | αμπαρωνόσουν, αμπαρωνόσουνα | |
3rd person | αμπαρώνεται | θα αμπαρώνεται | αμπαρωνόταν, αμπαρωνότανε | |
1st person | pl | αμπαρωνόμαστε | θα αμπαρωνόμαστε | αμπαρωνόμασταν, αμπαρωνόμαστε2 |
2nd person | αμπαρώνεστε, αμπαρωνόσαστε1 | θα αμπαρώνεστε, αμπαρωνόσαστε1 | αμπαρωνόσασταν, αμπαρωνόσαστε2 | |
3rd person | αμπαρώνονται | θα αμπαρώνονται | αμπαρώνονταν, αμπαρωνόντανε, αμπαρωνόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | αμπαρωθώ | θα αμπαρωθώ | αμπαρώθηκα |
2nd person | αμπαρωθείς | θα αμπαρωθείς | αμπαρώθηκες | |
3rd person | αμπαρωθεί | θα αμπαρωθεί | αμπαρώθηκε | |
1st person | pl | αμπαρωθούμε | θα αμπαρωθούμε | αμπαρωθήκαμε |
2nd person | αμπαρωθείτε | θα αμπαρωθείτε | αμπαρωθήκατε | |
3rd person | αμπαρωθούν, αμπαρωθούνε | θα αμπαρωθούν, θα αμπαρωθούνε | αμπαρώθηκαν, αμπαρωθήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | αμπαρώσου | |
2nd person | pl | —3 | αμπαρωθείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω αμπαρωθεί, έχεις αμπαρωθεί έχει αμπαρωθεί, … | |||
Future perfect | θα έχω αμπαρωθεί, θα έχεις αμπαρωθεί, θα έχει αμπαρωθεί, … | |||
Past perfect | είχα αμπαρωθεί, είχες αμπαρωθεί, είχε αμπαρωθεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||