Definify.com
Definition 2024
ανοίγομαι
ανοίγομαι
Greek
Verb
ανοίγομαι • (anoígomai) (simple past ανοίχτηκα, active form ανοίγω, passive)
Conjugation
ανοίγομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | ανοίγομαι | θα ανοίγομαι | ανοιγόμουν, ανοιγόμουνα |
2nd person | ανοίγεσαι | θα ανοίγεσαι | ανοιγόσουν, ανοιγόσουνα | |
3rd person | ανοίγεται | θα ανοίγεται | ανοιγόταν, ανοιγότανε | |
1st person | pl | ανοιγόμαστε | θα ανοιγόμαστε | ανοιγόμασταν, ανοιγόμαστε2 |
2nd person | ανοίγεστε, ανοιγόσαστε1 | θα ανοίγεστε, ανοιγόσαστε1 | ανοιγόσασταν, ανοιγόσαστε2 | |
3rd person | ανοίγονται | θα ανοίγονται | ανοίγονταν, ανοιγόντανε, ανοιγόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | ανοιχτώ | θα ανοιχτώ | ανοίχτηκα |
2nd person | ανοιχτείς | θα ανοιχτείς | ανοίχτηκες | |
3rd person | ανοιχτεί | θα ανοιχτεί | ανοίχτηκε | |
1st person | pl | ανοιχτούμε | θα ανοιχτούμε | ανοιχτήκαμε |
2nd person | ανοιχτείτε | θα ανοιχτείτε | ανοιχτήκατε | |
3rd person | ανοιχτούν, ανοιχτούνε | θα ανοιχτούν, θα ανοιχτούνε | ανοίχτηκαν, ανοιχτήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | ανοίξου | |
2nd person | pl | —3 | ανοιχτείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω ανοιχτεί, έχεις ανοιχτεί έχει ανοιχτεί, … | |||
Future perfect | θα έχω ανοιχτεί, θα έχεις ανοιχτεί, θα έχει ανοιχτεί, … | |||
Past perfect | είχα ανοιχτεί, είχες ανοιχτεί, είχε ανοιχτεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||