Definify.com
Definition 2024
αρματώνομαι
αρματώνομαι
Greek
Verb
αρματώνομαι • (armatónomai) (simple past αρματώθηκα, active form αρματώνω, passive)
- passive of αρματώνω (armatóno)
Conjugation
αρματώνομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | αρματώνομαι | θα αρματώνομαι | αρματωνόμουν, αρματωνόμουνα |
2nd person | αρματώνεσαι | θα αρματώνεσαι | αρματωνόσουν, αρματωνόσουνα | |
3rd person | αρματώνεται | θα αρματώνεται | αρματωνόταν, αρματωνότανε | |
1st person | pl | αρματωνόμαστε | θα αρματωνόμαστε | αρματωνόμασταν, αρματωνόμαστε2 |
2nd person | αρματώνεστε, αρματωνόσαστε1 | θα αρματώνεστε, αρματωνόσαστε1 | αρματωνόσασταν, αρματωνόσαστε2 | |
3rd person | αρματώνονται | θα αρματώνονται | αρματώνονταν, αρματωνόντανε, αρματωνόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | αρματωθώ | θα αρματωθώ | αρματώθηκα |
2nd person | αρματωθείς | θα αρματωθείς | αρματώθηκες | |
3rd person | αρματωθεί | θα αρματωθεί | αρματώθηκε | |
1st person | pl | αρματωθούμε | θα αρματωθούμε | αρματωθήκαμε |
2nd person | αρματωθείτε | θα αρματωθείτε | αρματωθήκατε | |
3rd person | αρματωθούν, αρματωθούνε | θα αρματωθούν, θα αρματωθούνε | αρματώθηκαν, αρματωθήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | αρματώσου | |
2nd person | pl | —3 | αρματωθείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω αρματωθεί, έχεις αρματωθεί έχει αρματωθεί, … | |||
Future perfect | θα έχω αρματωθεί, θα έχεις αρματωθεί, θα έχει αρματωθεί, … | |||
Past perfect | είχα αρματωθεί, είχες αρματωθεί, είχε αρματωθεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||