Ancient Greek

• (4th AD Koine) IPA^(key): /ðíɸθoŋɡos/

• (10th AD Byzantine) IPA^(key): /ðíftoŋɡos/

• (15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /ðíftõɡos/

Adjective

δίφθογγος • ‎(díphthongos) m, f ‎(neuter δίφθογγον); second declension

1. with two sounds

Inflection

Noun

δίφθογγος • ‎(díphthongos) f ‎(genitive διφθόγγου); second declension

1. a diphthong

Inflection

References

• δίφθογγος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «δίφθογγος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• «δίφθογγος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
• Liddell & Scott, A Greek-English Lexicon

Greek

Noun

δίφθογγος • ‎(dífthongos) m ‎(plural δίφθογγοι)

1. (linguistics, orthography) diphthong

Declension

Related terms

• διφθογγοποίηση f ‎(difthongopoíisi, “diphthongisation”)
• διφθογγισμός m ‎(difthongismós, “diphthongisation”)