Definify.com
Definition 2024
δασύτης
δασύτης
Ancient Greek
Noun
δᾰσῠ́της • (dasútēs) f (genitive δᾰσῠ́τητος); third declension
Declension
Third declension of δᾰσῠ́της, δᾰσῠ́τητος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἡ δᾰσῠ́της | τὼ δᾰσῠ́τητε | αἱ δᾰσῠ́τητες |
Genitive | τῆς δᾰσῠ́τητος | τοῖν δᾰσῠτήτοιν | τῶν δᾰσῠτήτων |
Dative | τῇ δᾰσῠ́τητῐ | τοῖν δᾰσῠτήτοιν | ταῖς δᾰσῠ́τησῐ(ν) |
Accusative | τὴν δᾰσῠ́τητᾰ | τὼ δᾰσῠ́τητε | τὰς δᾰσῠ́τητᾰς |
Vocative | δᾰσῠ́τη | δᾰσῠ́τητε | δᾰσῠ́τητες |
Antonyms
References
- δασύτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «δασύτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δασύτης» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)