Definify.com
Definition 2024
δημαγωγός
δημαγωγός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ðimaɣoɣós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ðimaɣoɣós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ðimaɣoɣós/
Noun
δημαγωγός • (dēmagōgós) m (genitive δημαγωγοῦ); second declension
- a popular leader
Inflection
Second declension of δημαγωγός, δημαγωγοῦ
Synonyms
- δημηγόρος (dēmēgóros)
References
- δημαγωγός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δημαγωγός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «δημαγωγός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δημαγωγός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From the Ancient Greek δημαγωγός (dēmagōgós).
Noun
δημαγωγός • (dimagogós) m (plural δημαγωγοί)
Declension
declension of δημαγωγός
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δημαγωγός | δημαγωγοί |
genitive | δημαγωγού | δημαγωγών |
accusative | δημαγωγό | δημαγωγούς |
vocative | δημαγωγέ | δημαγωγοί |