Ancient Greek

• (4th AD Koine) IPA^(key): /ðokimí/

• (10th AD Byzantine) IPA^(key): /ðocimí/

• (15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /ðocimí/

Noun

δοκιμή • ‎(dokimḗ) f ‎(genitive δοκιμῆς); first declension

1. test, trial, examination
2. The passing of a trial, character

Inflection

References

• δοκιμή in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δοκιμή in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «δοκιμή» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• «δοκιμή» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
• “G1382”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Noun

δοκιμή • ‎(dokimí) f ‎(plural δοκιμές)

1. trial, test

Declension

Related terms

• δοκιμάζω ‎(dokimázo, “to test”)
• δοκιμάζομαι ‎(dokimázomai, “to be tested”)
• δοκιμάστρια f ‎(dokimástria, “tester, taster”)
• δοκιμασία f ‎(dokimasía, “ordeal, trial, assay”)
• δοκιμασμένος ‎(dokimasménos, “experienced, staunch”)
• δοκιμαστήριο n ‎(dokimastírio, “fitting room”)
• δοκιμαστής m ‎(dokimastís, “tester, taster”)
• δοκιμαστικό n ‎(dokimastikó, “audition, trial”)
• δοκιμαστικός ‎(dokimastikós, “test, trial”)

and see: δοκίμιο n ‎(dokímio, “proof copy, essay”)