Definify.com
Definition 2024
δύστηκτος
δύστηκτος
Greek
Adjective
δύστηκτος • (dýstiktos) m (feminine δύστηκτη, neuter δύστηκτο)
- refractory (resistant to great heat)
Declension
positive forms of δύστηκτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δύστηκτος | δύστηκτη | δύστηκτο | δύστηκτοι | δύστηκτες | δύστηκτα |
| genitive | δύστηκτου | δύστηκτης | δύστηκτου | δύστηκτων | δύστηκτων | δύστηκτων |
| accusative | δύστηκτο | δύστηκτη | δύστηκτο | δύστηκτους | δύστηκτες | δύστηκτα |
| vocative | δύστηκτε | δύστηκτη | δύστηκτο | δύστηκτοι | δύστηκτες | δύστηκτα |
Synonyms
- δυσκατέργαστος (dyskatérgastos)