Definify.com
Definition 2024
ζαλίζομαι
ζαλίζομαι
Greek
Verb
ζαλίζομαι • (zalízomai) (simple past ζαλίστηκα, active form ζαλίζω, passive)
Conjugation
ζαλίζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | ζαλίζομαι | θα ζαλίζομαι | ζαλιζόμουν, ζαλιζόμουνα |
2nd person | ζαλίζεσαι | θα ζαλίζεσαι | ζαλιζόσουν, ζαλιζόσουνα | |
3rd person | ζαλίζεται | θα ζαλίζεται | ζαλιζόταν, ζαλιζότανε | |
1st person | pl | ζαλιζόμαστε | θα ζαλιζόμαστε | ζαλιζόμασταν, ζαλιζόμαστε2 |
2nd person | ζαλίζεστε, ζαλιζόσαστε1 | θα ζαλίζεστε, ζαλιζόσαστε1 | ζαλιζόσασταν, ζαλιζόσαστε2 | |
3rd person | ζαλίζονται | θα ζαλίζονται | ζαλίζονταν, ζαλιζόντανε, ζαλιζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | ζαλιστώ | θα ζαλιστώ | ζαλίστηκα |
2nd person | ζαλιστείς | θα ζαλιστείς | ζαλίστηκες | |
3rd person | ζαλιστεί | θα ζαλιστεί | ζαλίστηκε | |
1st person | pl | ζαλιστούμε | θα ζαλιστούμε | ζαλιστήκαμε |
2nd person | ζαλιστείτε | θα ζαλιστείτε | ζαλιστήκατε | |
3rd person | ζαλιστούν, ζαλιστούνε | θα ζαλιστούν, θα ζαλιστούνε | ζαλίστηκαν, ζαλιστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | ζαλίσου | |
2nd person | pl | —3 | ζαλιστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω ζαλιστεί, έχεις ζαλιστεί έχει ζαλιστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω ζαλιστεί, θα έχεις ζαλιστεί, θα έχει ζαλιστεί, … | |||
Past perfect | είχα ζαλιστεί, είχες ζαλιστεί, είχε ζαλιστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||