Definify.com

Definition 2024

ζητέω

Ancient Greek

Alternative forms

ζητεύω ‎(zēteúō) (Poetic)
ζατεύω ‎(zateúō) (Doric)

Verb

ζητέω • ‎(zētéō)

I seek, search after, look for
I inquire into, examine, consider
I strive for, desire, wish

Inflection

Present: ζητῶ, ζητοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζητῶ	ζητεῖς	ζητεῖ	ζητεῖτον	ζητεῖτον	ζητοῦμεν	ζητεῖτε	ζητοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ζητῶ	ζητῇς	ζητῇ	ζητῆτον	ζητῆτον	ζητῶμεν	ζητῆτε	ζητῶσῐ(ν)
	optative	ζητοίην/ ζητοῖμῐ	ζητοίης/ ζητοῖς	ζητοίη/ ζητοῖ	ζητοίητον/ ζητοῖτον	ζητοιήτην/ ζητοίτην	ζητοίημεν/ ζητοῖμεν	ζητοίητε/ ζητοῖτε	ζητοίησᾰν/ ζητοῖεν
	imperative		ζήτει	ζητείτω	ζητεῖτον	ζητείτων		ζητεῖτε	ζητούντων
middle/ passive	indicative	ζητοῦμαι	ζητῇ/ ζητεῖ	ζητεῖται	ζητεῖσθον	ζητεῖσθον	ζητούμεθᾰ	ζητεῖσθε	ζητοῦνται
	subjunctive	ζητῶμαι	ζητῇ	ζητῆται	ζητῆσθον	ζητῆσθον	ζητώμεθᾰ	ζητῆσθε	ζητῶνται
	optative	ζητοίμην	ζητοῖο	ζητοῖτο	ζητοῖσθον	ζητοίσθην	ζητοίμεθᾰ	ζητοῖσθε	ζητοῖντο
	imperative		ζητοῦ	ζητείσθω	ζητεῖσθον	ζητείσθων		ζητεῖσθε	ζητείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ζητεῖν				ζητεῖσθαι
participle		ζητῶν , ζητοῦσᾰ , ζητοῦν				ζητούμενος , ζητουμένη , ζητούμενον

Present: ζητέω, ζητέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζητέω	ζητέεις	ζητέει	ζητέετον	ζητέετον	ζητέομεν	ζητέετε	ζητέουσῐ(ν)
	subjunctive	ζητέω	ζητέῃς	ζητέῃ	ζητέητον	ζητέητον	ζητέωμεν	ζητέητε	ζητέωσῐ(ν)
	optative	ζητέοιμῐ	ζητέοις	ζητέοι	ζητέοιτον	ζητεοίτην	ζητέοιμεν	ζητέοιτε	ζητέοιεν
	imperative		ζήτεε	ζητεέτω	ζητεετον	ζητεέτων		ζητεετε	ζητεόντων
middle/ passive	indicative	ζητέομαι	ζητέει/ ζητέῃ	ζητέεται	ζητέεσθον	ζητέεσθον	ζητεόμεθᾰ	ζητέεσθε	ζητέονται
	subjunctive	ζητέωμαι	ζητέῃ	ζητέηται	ζητέησθον	ζητέησθον	ζητεώμεθᾰ	ζητέησθε	ζητέωνται
	optative	ζητεοίμην	ζητέοιο	ζητέοιτο	ζητέοισθον	ζητεοίσθην	ζητεοίμεθᾰ	ζητέοισθε	ζητέοιντο
	imperative		ζητέου	ζητεέσθω	ζητέεσθον	ζητεέσθων		ζητέεσθε	ζητεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ζητέειν				ζητέεσθαι
participle		ζητέων , ζητέουσᾰ , ζήτεον				ζητεόμενος , ζητεομένη , ζητεόμενον

Imperfect: ἐζήτουν, ἐζητούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐζήτουν	ἐζήτεις	ἐζήτει	ἐζητεῖτον	ἐζητείτην	ἐζητοῦμεν	ἐζητεῖτε	ἐζήτουν
middle/ passive	indicative	ἐζητούμην	ἐζητοῦ	ἐζητεῖτο	ἐζητεῖσθον	ἐζητείσθην	ἐζητούμεθᾰ	ἐζητεῖσθε	ἐζητοῦντο

Imperfect: ἐζήτεον, ἐζητεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐζήτεον	ἐζήτεες	ἐζήτεε	ἐζητέετον	ἐζητεέτην	ἐζητέομεν	ἐζητέετε	ἐζήτεον
middle/ passive	indicative	ἐζητεόμην	ἐζητέου	ἐζητέετο	ἐζητέεσθον	ἐζητεέσθην	ἐζητεόμεθᾰ	ἐζητέεσθε	ἐζητέοντο

Future: ζητήσω, ζητήσομαι, ζητηθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζητήσω	ζητήσεις	ζητήσει	ζητήσετον	ζητήσετον	ζητήσομεν	ζητήσετε	ζητήσουσῐ(ν)
active	optative	ζητήσοιμῐ	ζητήσοις	ζητήσοι	ζητήσοιτον	ζητησοίτην	ζητήσοιμεν	ζητήσοιτε	ζητήσοιεν
middle	indicative	ζητήσομαι	ζητήσει/ ζητήσῃ	ζητήσεται	ζητήσεσθον	ζητήσεσθον	ζητησόμεθᾰ	ζητήσεσθε	ζητήσονται
middle	optative	ζητησοίμην	ζητήσοιο	ζητήσοιτο	ζητήσοισθον	ζητησοίσθην	ζητησοίμεθᾰ	ζητήσοισθε	ζητήσοιντο
passive	indicative	ζητηθήσομαι	ζητηθήσει/ ζητηθήσῃ	ζητηθήσεται	ζητηθήσεσθον	ζητηθήσεσθον	ζητηθησόμεθᾰ	ζητηθήσεσθε	ζητηθήσονται
passive	optative	ζητηθησοίμην	ζητηθήσοιο	ζητηθήσοιτο	ζητηθήσοισθον	ζητηθησοίσθην	ζητηθησοίμεθᾰ	ζητηθήσοισθε	ζητηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ζητήσειν			ζητήσεσθαι		ζητηθήσεσθαι
participle		ζητήσων , ζητήσουσᾰ , ζητῆσον			ζητησόμενος , ζητησομένη , ζητησόμενον		ζητηθησόμενος , ζητηθησομένη , ζητηθησόμενον

Aorist: ἐζήτησα, ἐζητησάμην, ἐζητήθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐζήτησα	ἐζήτησας	ἐζήτησε	ἐζητήσατον	ἐζητησάτην	ἐζητήσαμεν	ἐζητήσατε	ἐζήτησαν
	subjunctive	ζητήσω	ζητήσῃς	ζητήσῃ	ζητήσητον	ζητήσητον	ζητήσωμεν	ζητήσητε	ζητήσωσῐ(ν)
	optative	ζητήσαιμῐ	ζητήσαις/ ζητήσειας	ζητήσαι/ ζητήσειε	ζητήσαιτον	ζητησαίτην	ζητήσαιμεν	ζητήσαιτε	ζητήσαιεν/ ζητήσειαν
	imperative		ζήτησον	ζητησάτω	ζητήσατον	ζητησάτων		ζητήσατε	ζητησάντων
middle	indicative	ἐζητησάμην	ἐζητήσω	ἐζητήσατο	ἐζητήσασθον	ἐζητησάσθην	ἐζητησάμεθα	ἐζητήσασθε	ἐζητήσαντο
	subjunctive	ζητήσωμαι	ζητήσῃ	ζητήσηται	ζητήσησθον	ζητήσησθον	ζητησώμεθα	ζητήσησθε	ζητήσωνται
	optative	ζητησαίμην	ζητήσαιο	ζητήσαιτο	ζητήσαισθον	ζητησαίσθην	ζητησαίμεθα	ζητήσαισθε	ζητήσαιντο
	imperative		ζήτησαι	ζητησάσθω	ζητήσασθον	ζητησάσθων		ζητήσασθε	ζητησάσθων
passive	indicative	ἐζητήθην	ἐζητήθης	ἐζητήθη	ἐζητήθητον	ἐζητηήτην	ἐζητήθημεν	ἐζητήθητε	ἐζητήθησαν
	subjunctive	ζητηθῶ	ζητηθῇς	ζητηθῇ	ζητηθῆτον	ζητηθῆτον	ζητηθῶμεν	ζητηθῆτε	ζητηθῶσῐ(ν)
	optative	ζητηθείην	ζητηθείης	ζητηθείη	ζητηθεῖτον/ ζητηθείητον	ζητηθείτην/ ζητηθειήτην	ζητηθεῖμεν/ ζητηθείημεν	ζητηθεῖτε/ ζητηθείητε	ζητηθεῖεν/ ζητηθείησαν
	imperative		ζητήθητι	ζητηθήτω	ζητήθητον	ζητηθήτων		ζητήθητε	ζητηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ζήτησαι			ζητήσασθαι		ζητηθῆναι
participle	m	ζητήσᾱς			ζητησάμενος		ζητηθείς
	f	ζητήσᾱσα			ζητησαμένη		ζητηθεῖσα
	n	ζήτησαν			ζητησάμενον		ζητηθέν

Perfect: ἐζήτηκα

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐζήτηκα	ἐζήτηκας	ἐζήτηκε	ἐζητήκατον	ἐζητήκατον	ἐζητήκαμεν	ἐζητήκατε	ἐζητήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐζητηκὼς ὦ/ ἐζητήκω	ἐζητηκὼς ᾖς/ ἐζητήκῃς	ἐζητηκὼς ᾖ/ ἐζητήκῃ	ἐζητηκότε ἦτον/ ἐζητήκητον	ἐζητηκότε ἦτον/ ἐζητήκητον	ἐζητηκότες ὦμεν/ ἐζητήκωμεν	ἐζητηκότες ἦτε/ ἐζητήκητε	ἐζητηκότες ὦσῐ(ν)/ ἐζητήκωσῐ(ν)
	optative	ἐζητηκὼς εἴην/ ἐζητήκοιμῐ/ ἐζητηκοίην	ἐζητηκὼς εἴης/ ἐζητήκοις/ ἐζητηκοίης	ἐζητηκὼς εἴη/ ἐζητήκοι/ ἐζητηκοίη	ἐζητηκότε εἴητον/ ἐζητηκότε εἶτον/ ἐζητήκοιτον	ἐζητηκὀτε εἰήτην/ ἐζητηκότε εἴτην/ ἐζητηκοίτην	ἐζητηκότες εἴημεν/ ἐζητηκότες εἶμεν/ ἐζητήκοιμεν	ἐζητηκότες εἴητε/ ἐζητηκότες εἶτε/ ἐζητήκοιτε	ἐζητηκότες εἴησαν/ ἐζητηκότε εἶεν/ ἐζητήκοιεν
	imperative		ἐζητηκὼς ἴσθῐ	ἐζητηκὼς ἔστω	ἐζητηκότε ἔστον	ἐζητηκότε ἔστων		ἐζητηκότες ἔστε	ἐζητηκότες ὄντων
		infinitive				participle
active		ἐζητηκέναι				ἐζητηκώς , ἐζητηκυῖα , ἐζητηκός

References

ζητέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ζητέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ζητέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«ζητέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«ζητέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G2212”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Etymology

Uncertain. Could be from unattested *ζᾱτός, from the same root of δίζημαι ‎(dízēmai, “I seek”), from Proto-Indo-European *deyh₂, *dyeh₂. See also ζῆλος ‎(zêlos, “zeal”) and/or ζημία ‎(zēmía, “damage, loss”).

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /zdɛː.té.ɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /ze.ˈtɛ.o/
4th AD Koine: IPA: /zi.ˈte.o/
10th AD Byzantine: IPA: /zi.ˈte.o/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /zi.ˈte.o/

Definify.com

Definition 2024

ζητέω

ζητέω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results