Definify.com
Definition 2024
θετός
θετός
Ancient Greek
Adjective
θετός • (thetós) m (feminine θετή, neuter θετόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of θετός, θετή, θετόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | θετός | θετή | θετόν | θετώ | θετᾱ́ | θετώ | θετοί | θεταί | θετᾰ́ | |||
| Genitive | θετοῦ | θετῆς | θετοῦ | θετοῖν | θεταῖν | θετοῖν | θετῶν | θετῶν | θετῶν | |||
| Dative | θετῷ | θετῇ | θετῷ | θετοῖν | θεταῖν | θετοῖν | θετοῖς | θεταῖς | θετοῖς | |||
| Accusative | θετόν | θετήν | θετόν | θετώ | θετᾱ́ | θετώ | θετούς | θετᾱ́ς | θετᾰ́ | |||
| Vocative | θετέ | θετή | θετόν | θετώ | θετᾱ́ | θετώ | θετοί | θεταί | θετᾰ́ | |||
Derived terms
- ἀντίθετος (antíthetos)
References
- θετός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- θετός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «θετός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- θετός in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- adopted idem, page 13.