Definify.com
Definition 2024
κερατέα
κερατέα
Ancient Greek
Noun
κερᾱτέᾱ • (kerātéā) f (genitive κερᾱτέᾱς); first declension
- (botany) carob, Ceratonia siliqua
Declension
First declension of κερᾱτέᾱ, κερᾱτέᾱς
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | κερᾱτέᾱ | κερᾱτέᾱ | κερᾱ́τεαι |
Genitive | κερᾱτέᾱς | κερᾱτέαιν | κερᾱτεῶν |
Dative | κερᾱτέᾳ | κερᾱτέαιν | κερᾱτέαις |
Accusative | κερᾱτέᾱν | κερᾱτέᾱ | κερᾱτέᾱς |
Vocative | κερᾱτέᾱ | κερᾱτέᾱ | κερᾱ́τεαι |
Synonyms
- (carob, Ceratonia siliqua): κερᾱτωνῐ́ᾱ (kerātōníā), κερωνῐ́ᾱ (kerōníā), κερᾱτῐ́ᾱ (kerātíā), κερᾱ́τῐον (kerā́tion)
References
- κερατέα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κερατέα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «κερατέα» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette