Definify.com

Definition 2024


κλύω

κλύω

Ancient Greek

Verb

κλῠ́ω (klúō) (poetic)

  1. (transitive) to hear, listen to [+genitive and participle = someone doing something], [+accusative = something]

Inflection

Synonyms

Derived terms

  • with prepositional prefixes
    • ἐπικλύω (epiklúō)
    • ὑποκλύω (hupoklúō)
    • παρακλύω (paraklúō)
    • προκλύω (proklúō)
      • πρόκλυτος (próklutos)
  • with suffixes
    • κλῠτός (klutós)
      • ἀγακλυτός (agaklutós)
      • ἄκλυτος (áklutos)
      • θεοκλυτέω (theoklutéō)
      • Κλυταιμνήστρᾱ (Klutaimnḗstrā)
      • κλυτόεργος (klutóergos)
      • κλυτόμητις (klutómētis)
      • κλυτόπωλος (klutópōlos)
      • κλυτοτέχνης (klutotékhnēs)
      • ναυσικλυτός (nausiklutós)
      • ὀνομάκλυτος (onomáklutos)
      • περικλυτός (periklutós)
      • τηλεκλυτός (tēleklutós)
      • τοξόκλυτος (toxóklutos)

References