Definify.com
Definition 2024
μάτηρ
μάτηρ
Ancient Greek
Noun
μᾱ́τηρ • (mā́tēr) f (genitive μᾱτρός); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ᾱ̔ μᾱ́τηρ | τὼ μᾱτέρε | ταὶ μᾱτέρες | ||||||||||
| Genitive | τᾶς μᾱτέρος, μᾱτρός | τοῖν μᾱτέροιν | τᾶν μᾱτέρων | ||||||||||
| Dative | τᾷ μᾱτέρῐ, μᾱτρῐ́ | τοῖν μᾱτέροιν | ταῖς μᾱτρᾰ́σῐ | ||||||||||
| Accusative | τᾱ̀ν μᾱτέρᾰ | τὼ μᾱτέρε | τᾱ̀ς μᾱτέρᾰς | ||||||||||
| Vocative | μᾶτερ | μᾱτέρε | μᾱτέρες | ||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution. | ||||||||||||
References
- μάτηρ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «μάτηρ» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- μάτηρ in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter