Greek

Adjective

μωρό • ‎(moró)

1. Accusative masculine singular form of μωρός ‎(morós).
2. Nominative neuter singular form of μωρός ‎(morós).
3. Accusative neuter singular form of μωρός ‎(morós).
4. Vocative neuter singular form of μωρός ‎(morós).

Etymology 2

From Byzantine Greek μωρόν ‎(mōrón), from Ancient Greek μωρός ‎(mōrós).

Pronunciation 2

Noun

μωρό • ‎(moró) n ‎(plural μωρά)

1. baby, infant

   Το μωρό θέλει τάισμα.‎ ― To moró thélei táisma. ― The baby needs feeding.

   Τα μωρά δεν μπορούν να περπατήσουν.‎ ― Ta morá den boroún na perpatísoun. ― Babies cannot walk.

2. (colloquial, informal, usually followed by μου) baby (term of address for partner)

   Σ' αγαπώ, μωρό μου.‎ ― S' agapó, moró mou. ― I love you, baby.

Declension

Derived terms

• μωράκι n ‎(moráki) (diminutive)
• μωρουδάκι n ‎(moroudáki) (diminutive)
• μωρουδέλι n ‎(moroudéli) (diminutive)
• μωρούλι n ‎(moroúli) (diminutive)
• μωρουδίστικος ‎(moroudístikos) (adjective)

Synonyms

• βρέφος n ‎(vréfos)
• νήπιο n ‎(nípio)
• μπέμπης n ‎(bémpis)

Antonyms

• μεγάλος m ‎(megálos, “grown-up, adult”)
• ενήλικος m ‎(enílikos, “adult”)