Definify.com
Definition 2025
ξεκουράζομαι
ξεκουράζομαι
Greek
Verb
ξεκουράζομαι • (xekourázomai) (simple past ξεκουράστηκα, active form ξεκουράζω, passive)
Conjugation
ξεκουράζομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | ξεκουράζομαι | θα ξεκουράζομαι | ξεκουραζόμουν, ξεκουραζόμουνα |
| 2nd person | ξεκουράζεσαι | θα ξεκουράζεσαι | ξεκουραζόσουν, ξεκουραζόσουνα | |
| 3rd person | ξεκουράζεται | θα ξεκουράζεται | ξεκουραζόταν, ξεκουραζότανε | |
| 1st person | pl | ξεκουραζόμαστε | θα ξεκουραζόμαστε | ξεκουραζόμασταν, ξεκουραζόμαστε2 |
| 2nd person | ξεκουράζεστε, ξεκουραζόσαστε1 | θα ξεκουράζεστε, ξεκουραζόσαστε1 | ξεκουραζόσασταν, ξεκουραζόσαστε2 | |
| 3rd person | ξεκουράζονται | θα ξεκουράζονται | ξεκουράζονταν, ξεκουραζόντανε, ξεκουραζόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | ξεκουραστώ | θα ξεκουραστώ | ξεκουράστηκα |
| 2nd person | ξεκουραστείς | θα ξεκουραστείς | ξεκουράστηκες | |
| 3rd person | ξεκουραστεί | θα ξεκουραστεί | ξεκουράστηκε | |
| 1st person | pl | ξεκουραστούμε | θα ξεκουραστούμε | ξεκουραστήκαμε |
| 2nd person | ξεκουραστείτε | θα ξεκουραστείτε | ξεκουραστήκατε | |
| 3rd person | ξεκουραστούν, ξεκουραστούνε | θα ξεκουραστούν, θα ξεκουραστούνε | ξεκουράστηκαν, ξεκουραστήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | ξεκουράσου | |
| 2nd person | pl | —3 | ξεκουραστείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω ξεκουραστεί, έχεις ξεκουραστεί έχει ξεκουραστεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω ξεκουραστεί, θα έχεις ξεκουραστεί, θα έχει ξεκουραστεί, … | |||
| Past perfect | είχα ξεκουραστεί, είχες ξεκουραστεί, είχε ξεκουραστεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||