Definify.com
Definition 2024
ξεκωλιάζομαι
ξεκωλιάζομαι
Greek
Verb
ξεκωλιάζομαι • (xekoliázomai) (simple past ξεκωλιάστηκα, active form ξεκωλιάζω, passive)
- (transitive, colloquial, vulgar) passive of ξεκωλιάζω (xekoliázo)
Conjugation
ξεκωλιάζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | ξεκωλιάζομαι | θα ξεκωλιάζομαι | ξεκωλιαζόμουν, ξεκωλιαζόμουνα |
2nd person | ξεκωλιάζεσαι | θα ξεκωλιάζεσαι | ξεκωλιαζόσουν, ξεκωλιαζόσουνα | |
3rd person | ξεκωλιάζεται | θα ξεκωλιάζεται | ξεκωλιαζόταν, ξεκωλιαζότανε | |
1st person | pl | ξεκωλιαζόμαστε | θα ξεκωλιαζόμαστε | ξεκωλιαζόμασταν, ξεκωλιαζόμαστε2 |
2nd person | ξεκωλιάζεστε, ξεκωλιαζόσαστε1 | θα ξεκωλιάζεστε, ξεκωλιαζόσαστε1 | ξεκωλιαζόσασταν, ξεκωλιαζόσαστε2 | |
3rd person | ξεκωλιάζονται | θα ξεκωλιάζονται | ξεκωλιάζονταν, ξεκωλιαζόντανε, ξεκωλιαζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | ξεκωλιαστώ | θα ξεκωλιαστώ | ξεκωλιάστηκα |
2nd person | ξεκωλιαστείς | θα ξεκωλιαστείς | ξεκωλιάστηκες | |
3rd person | ξεκωλιαστεί | θα ξεκωλιαστεί | ξεκωλιάστηκε | |
1st person | pl | ξεκωλιαστούμε | θα ξεκωλιαστούμε | ξεκωλιαστήκαμε |
2nd person | ξεκωλιαστείτε | θα ξεκωλιαστείτε | ξεκωλιαστήκατε | |
3rd person | ξεκωλιαστούν, ξεκωλιαστούνε | θα ξεκωλιαστούν, θα ξεκωλιαστούνε | ξεκωλιάστηκαν, ξεκωλιαστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | ξεκωλιάσου | |
2nd person | pl | —3 | ξεκωλιαστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω ξεκωλιαστεί, έχεις ξεκωλιαστεί έχει ξεκωλιαστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω ξεκωλιαστεί, θα έχεις ξεκωλιαστεί, θα έχει ξεκωλιαστεί, … | |||
Past perfect | είχα ξεκωλιαστεί, είχες ξεκωλιαστεί, είχε ξεκωλιαστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||