Definify.com
Definition 2024
πέλμα
πέλμα
Ancient Greek
Noun
πέλμᾰ • (pélma) n (genitive πέλμᾰτος); third declension
Inflection
Third declension of πέλμᾰ, πέλμᾰτος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | τὸ πέλμᾰ | τὼ πέλμᾰτε | τὰ πέλμᾰτες |
Genitive | τοῦ πέλμᾰτος | τοῖν πελμᾰ́τοιν | τῶν πελμᾰ́των |
Dative | τῷ πέλμᾰτῐ | τοῖν πελμᾰ́τοιν | τοῖς πέλμᾰσῐ(ν) |
Accusative | τὸ πέλμᾰτᾰ | τὼ πέλμᾰτε | τὰ πέλμᾰτᾰς |
Vocative | πέλμᾰ | πέλμᾰτε | πέλμᾰτες |
Descendants
- Greek: πέλμα (pélma)
References
- πέλμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «πέλμα» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «πέλμα» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
Greek
Etymology
From the Ancient Greek πέλμᾰ (pélma).
Noun
πέλμα • (pélma) n (plural πέλματα)
Declension
declension of πέλμα
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | πέλμα | πέλματα |
genitive | πέλματος | πελμάτων |
accusative | πέλμα | πέλματα |
vocative | πέλμα | πέλματα |
Synonyms
- πατούσα f (patoúsa)