Definify.com
Definition 2024
παντρεύομαι
παντρεύομαι
Greek
Verb
παντρεύομαι • (pantrévomai) (simple past παντρεύτηκα, active form παντρεύω, passive)
Conjugation
παντρεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | παντρεύομαι | θα παντρεύομαι | παντρευόμουν, παντρευόμουνα |
| 2nd person | παντρεύεσαι | θα παντρεύεσαι | παντρευόσουν, παντρευόσουνα | |
| 3rd person | παντρεύεται | θα παντρεύεται | παντρευόταν, παντρευότανε | |
| 1st person | pl | παντρευόμαστε | θα παντρευόμαστε | παντρευόμασταν, παντρευόμαστε2 |
| 2nd person | παντρεύεστε, παντρευόσαστε1 | θα παντρεύεστε, παντρευόσαστε1 | παντρευόσασταν, παντρευόσαστε2 | |
| 3rd person | παντρεύονται | θα παντρεύονται | παντρεύονταν, παντρευόντανε, παντρευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | παντρευτώ | θα παντρευτώ | παντρεύτηκα |
| 2nd person | παντρευτείς | θα παντρευτείς | παντρεύτηκες | |
| 3rd person | παντρευτεί | θα παντρευτεί | παντρεύτηκε | |
| 1st person | pl | παντρευτούμε | θα παντρευτούμε | παντρευτήκαμε |
| 2nd person | παντρευτείτε | θα παντρευτείτε | παντρευτήκατε | |
| 3rd person | παντρευτούν, παντρευτούνε | θα παντρευτούν, θα παντρευτούνε | παντρεύτηκαν, παντρευτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | παντρέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | παντρευτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω παντρευτεί, έχεις παντρευτεί έχει παντρευτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω παντρευτεί, θα έχεις παντρευτεί, θα έχει παντρευτεί, … | |||
| Past perfect | είχα παντρευτεί, είχες παντρευτεί, είχε παντρευτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||
Synonyms
- νυμφεύομαι (nymfévomai, “to take a husband”)
- στεφανώνομαι (stefanónomai, “to be crowned with a wreath”)