Definify.com
Definition 2024
παροιμία
παροιμία
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /parymía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /parymía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /paɾimía/
Noun
παροιμίᾱ • (paroimíā) f (genitive παροιμίας); first declension
Inflection
First declension of παροιμῐ́ᾱ, παροιμῐ́ᾱς
Descendants
References
- παροιμία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παροιμία in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «παροιμία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G3942”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Noun
παροιμία • (paroimía) f (plural παροιμίες)
Declension
declension of παροιμία
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | παροιμία | παροιμίες |
genitive | παροιμίας | παροιμιών |
accusative | παροιμία | παροιμίες |
vocative | παροιμία | παροιμίες |
See also
- ρήση f (rísi, “saying”)