Definify.com
Definition 2024
πλάσις
πλάσις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /plásis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /plásis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /plásis/
Noun
πλάσις • (plásis) f (genitive πλάσεως); third declension
- a moulding, conformation
- (of the voice) training
- fiction, invention
Inflection
Third declension of πλάσῐς, πλάσεως
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | πλάσῐς | πλάσει | πλάσεις |
Genitive | πλάσεως | πλασέοιν | πλάσεων |
Dative | πλάσει | πλασέοιν | πλάσεσῐ(ν) |
Accusative | πλάσῐν | πλάσει | πλάσεις |
Vocative | πλάσῐ | πλάσει | πλάσεις |
Third declension of πλάσῐς, πλάσιος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | πλάσῐς | πλάσιε | πλάσιες |
Genitive | πλάσιος | πλασίοιν | πλασίων |
Dative | πλάσῑ, πλάσει | πλασίοιν | πλάσῐσῐ(ν), πλασίεσῐ(ν), πλάσεσῐ(ν) |
Accusative | πλάσῐν | πλάσιε | πλάσῑς, πλάσιᾰς |
Vocative | πλάσῐ | πλάσιε | πλάσιες |
Derived terms
- πλαστικός (plastikós)
Related terms
- ἀνάπλασις (anáplasis)
- διάπλασις (diáplasis)
- ἐπίπλασις (epíplasis)
- κατάπλασις (katáplasis)
- περίπλασις (períplasis)
References
- πλάσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «πλάσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette