Definify.com
Definition 2024
σιχαίνομαι
σιχαίνομαι
Greek
Verb
σιχαίνομαι • (sichaínomai) (simple past σιχάθηκα, deponent)
- (with accusative case when used transitively) hate, despise, loathe (due to finding someone or something disgusting and/or distasteful)
- Όχι, ευχαριστώ, δεν θέλω παγωτό. Σιχαίνομαι τις φράουλες. ― Óchi, efcharistó, den thélo pagotó. Sichaínomai tis fráoules. ― No, thanks, I don't want any ice cream. I hate strawberries.
Conjugation
σιχαίνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | σιχαίνομαι | θα σιχαίνομαι | σιχαινόμουν, σιχαινόμουνα |
| 2nd person | σιχαίνεσαι | θα σιχαίνεσαι | σιχαινόσουν, σιχαινόσουνα | |
| 3rd person | σιχαίνεται | θα σιχαίνεται | σιχαινόταν, σιχαινότανε | |
| 1st person | pl | σιχαινόμαστε | θα σιχαινόμαστε | σιχαινόμασταν, σιχαινόμαστε2 |
| 2nd person | σιχαίνεστε, σιχαινόσαστε1 | θα σιχαίνεστε, σιχαινόσαστε1 | σιχαινόσασταν, σιχαινόσαστε2 | |
| 3rd person | σιχαίνονται | θα σιχαίνονται | σιχαίνονταν, σιχαινόντανε, σιχαινόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | σιχαθώ | θα σιχαθώ | σιχάθηκα |
| 2nd person | σιχαθείς | θα σιχαθείς | σιχάθηκες | |
| 3rd person | σιχαθεί | θα σιχαθεί | σιχάθηκε | |
| 1st person | pl | σιχαθούμε | θα σιχαθούμε | σιχαθήκαμε |
| 2nd person | σιχαθείτε | θα σιχαθείτε | σιχαθήκατε | |
| 3rd person | σιχαθούν, σιχαθούνε | θα σιχαθούν, θα σιχαθούνε | σιχάθηκαν, σιχαθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | — | |
| 2nd person | pl | —3 | σιχαθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω σιχαθεί, έχεις σιχαθεί έχει σιχαθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω σιχαθεί, θα έχεις σιχαθεί, θα έχει σιχαθεί, … | |||
| Past perfect | είχα σιχαθεί, είχες σιχαθεί, είχε σιχαθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||