Definify.com

Definition 2024

στέφω

Ancient Greek

Verb

στέφω • ‎(stéphō)

I put around
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 18.205
  ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων χρύσεον
  and around his head the fair goddess set thick a golden cloud
- 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 50
  μνημεῖά... πρὸς ἅρμ᾽ Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον
  they hung remembrances of themselves around Andrastus' chariot
I encircle, crown, wreath, garland
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 75
  Ὧραι καλλίκομοι στέφον ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν
  the rich-haired Hours crowned [her] with spring flowers
- 405 BCE, Euripides, The Bacchae 313
  τὸν θεὸν δ᾽ ἐς γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα.
  Receive the god into your land, pour libations to him, celebrate the Bacchic rites, and garland your head.
1. I honour with libations
  - 442 BCE, Sophocles, Antigone 431
    χοαῖσι τρισπόνδοισι τὸν νέκυν στέφει
    she honoured the dead with thrice-poured libations

Inflection

Present: στέφω, στέφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στέφω	στέφεις	στέφει	στέφετον	στέφετον	στέφομεν	στέφετε	στέφουσῐ(ν)
	subjunctive	στέφω	στέφῃς	στέφῃ	στέφητον	στέφητον	στέφωμεν	στέφητε	στέφωσῐ(ν)
	optative	στέφοιμῐ	στέφοις	στέφοι	στέφοιτον	στεφοίτην	στέφοιμεν	στέφοιτε	στέφοιεν
	imperative		στέφε	στεφέτω	στέφετον	στεφέτων		στέφετε	στεφόντων
middle/ passive	indicative	στέφομαι	στέφῃ, στέφει	στέφεται	στέφεσθον	στέφεσθον	στεφόμεθᾰ	στέφεσθε	στέφονται
	subjunctive	στέφωμαι	στέφῃ	στέφηται	στέφησθον	στέφησθον	στεφώμεθᾰ	στέφησθε	στέφωνται
	optative	στεφοίμην	στέφοιο	στέφοιτο	στέφοισθον	στεφοίσθην	στεφοίμεθᾰ	στέφοισθε	στέφοιντο
	imperative		στέφου	στεφέσθω	στέφεσθον	στεφέσθων		στέφεσθε	στεφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στέφειν				στέφεσθαι
participle	m	στέφων				στεφόμενος
	f	στέφουσᾰ				στεφομένη
	n	στέφον				στεφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔστεφον, ἐστεφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστεφον	ἔστεφες	ἔστεφε(ν)	ἐστέφετον	ἐστεφέτην	ἐστέφομεν	ἐστέφετε	ἔστεφον
middle/ passive	indicative	ἐστεφόμην	ἐστέφου	ἐστέφετο	ἐστέφεσθον	ἐστεφέσθην	ἐστεφόμεθᾰ	ἐστέφεσθε	ἐστέφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: στέφον, στεφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στέφον	στέφες	στέφε(ν)	στέφετον	στεφέτην	στέφομεν	στέφετε	στέφον
middle/ passive	indicative	στεφόμην	στέφου	στέφετο	στέφεσθον	στεφέσθην	στεφόμεθᾰ	στέφεσθε	στέφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στέψω, στέψομαι, στεφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στέψω	στέψεις	στέψει	στέψετον	στέψετον	στέψομεν	στέψετε	στέψουσῐ(ν)
active	optative	στέψοιμῐ	στέψοις	στέψοι	στέψοιτον	στεψοίτην	στέψοιμεν	στέψοιτε	στέψοιεν
middle	indicative	στέψομαι	στέψῃ, στέψει	στέψεται	στέψεσθον	στέψεσθον	στεψόμεθᾰ	στέψεσθε	στέψονται
middle	optative	στεψοίμην	στέψοιο	στέψοιτο	στέψοισθον	στεψοίσθην	στεψοίμεθᾰ	στέψοισθε	στέψοιντο
passive	indicative	στεφθήσομαι	στεφθήσῃ	στεφθήσεται	στεφθήσεσθον	στεφθήσεσθον	στεφθησόμεθᾰ	στεφθήσεσθε	στεφθήσονται
passive	optative	στεφθησοίμην	στεφθήσοιο	στεφθήσοιτο	στεφθήσοισθον	στεφθησοίσθην	στεφθησοίμεθᾰ	στεφθήσοισθε	στεφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		στέψειν			στέψεσθαι		στεφθήσεσθαι
participle	m	στέψων			στεψόμενος		στεφθησόμενος
	f	στέψουσᾰ			στεψομένη		στεφθησομένη
	n	στέψον			στεψόμενον		στεφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστεψᾰ́μην, ἐστέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐστεψᾰ́μην	ἐστέψω	ἐστέψᾰτο	ἐστέψᾰσθον	ἐστεψᾰ́σθην	ἐστεψᾰ́μεθᾰ	ἐστέψᾰσθε	ἐστέψᾰντο
	subjunctive	στέψωμαι	στέψῃ	στέψηται	στέψησθον	στέψησθον	στεψώμεθᾰ	στέψησθε	στέψωνται
	optative	στεψαίμην	στέψαιο	στέψαιτο	στέψαισθον	στεψαίσθην	στεψαίμεθᾰ	στέψαισθε	στέψαιντο
	imperative		στέψαι	στεψᾰ́σθω	στέψᾰσθον	στεψᾰ́σθων		στέψᾰσθε	στεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστέφθην	ἐστέφθης	ἐστέφθη	ἐστέφθητον	ἐστεφθήτην	ἐστέφθημεν	ἐστέφθητε	ἐστέφθησᾰν
	subjunctive	στεφθῶ	στεφθῇς	στεφθῇ	στεφθῆτον	στεφθῆτον	στεφθῶμεν	στεφθῆτε	στεφθῶσῐ(ν)
	optative	στεφθείην	στεφθείης	στεφθείη	στεφθεῖτον, στεφθείητον	στεφθείτην, στεφθειήτην	στεφθεῖμεν, στεφθείημεν	στεφθεῖτε, στεφθείητε	στεφθεῖεν, στεφθείησᾰν
	imperative		στέφθητῐ	στεφθήτω	στέφθητον	στεφθήτων		στέφθητε	στεφθέντων
					middle		passive
infinitive					στέψᾰσθαι		στεφθῆναι
participle	m				στεψᾰ́μενος		στεφθείς
	f				στεψᾰμένη		στεφθεῖσᾰ
	n				στεψᾰ́μενον		στεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἔστεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔστεμμαι	ἔστεψαι	ἔστεπται	ἔστεφθον	ἔστεφθον	ἐστέμμεθᾰ	ἔστεφθε	ἐστέφᾰται
	subjunctive	ἐστεμμένος ὦ	ἐστεμμένος ᾖς	ἐστεμμένος ᾖ	ἐστεμμένω ἦτον	ἐστεμμένω ἦτον	ἐστεμμένοι ὦμεν	ἐστεμμένοι ἦτε	ἐστεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐστεμμένος εἴην	ἐστεμμένος εἴης	ἐστεμμένος εἴη	ἐστεμμένοι εἴητον/εἶτον	ἐστεμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐστεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐστεμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐστεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔστεψο	ἐστέφθω	ἔστεφθον	ἐστέφθων		ἔστεφθε	ἐστέφθων
						middle/passive
infinitive						ἔστεφθαι
participle	m					ἐστεμμένος
	f					ἐστεμμένη
	n					ἐστεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Terms derived from στέφω ‎(stéphō)

ἀκανθοστεφής ‎(akanthostephḗs)
ᾰ̔λῐστεφής ‎(halistephḗs)
ᾰ̓μφῐστεφής ‎(amphistephḗs)
ᾰ̓νᾰστέφω ‎(anastéphō)
ᾰ̓στεφής ‎(astephḗs)
δῐστεφής ‎(distephḗs)
ἐκστέφω ‎(ekstéphō)
ἐπῐστέφής ‎(epistéphḗs)

ἐπῐστεφω ‎(epistephō)
εὐστεφής ‎(eustephḗs)
ἰχθῠστεφής ‎(ikhthustephḗs)
κᾰλᾰμοστεφής ‎(kalamostephḗs)
κᾰτᾰστεφής ‎(katastephḗs)
κᾰτᾰστέφω ‎(katastéphō)
κισσοστεφής ‎(kissostephḗs)
λευκοστεφής ‎(leukostephḗs)

νεοστεφής ‎(neostephḗs)
περιστεφής ‎(peristephḗs)
περιστέφω ‎(peristéphō)
πολῠστεφής ‎(polustephḗs)
πῠριστεφής ‎(puristephḗs)
ῥοδοστεφής ‎(rhodostephḗs)
σῠστέφομαι ‎(sustéphomai)
χρῡσοστεφής ‎(khrūsostephḗs)

Related terms

στέμμᾰ ‎(stémma)
στεπτήρῐος ‎(steptḗrios)
στεπτῐκός ‎(steptikós)
στεπτός ‎(steptós)

στεφᾰ́νη ‎(stephánē)
στέφᾰνος ‎(stéphanos)
στέφος ‎(stéphos)
στέψῐς ‎(stépsis)

Synonyms

στέπτω ‎(stéptō)

References

στέφω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«στέφω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«στέφω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

Definify.com

Definition 2024

στέφω

στέφω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

Synonyms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results