Definify.com
Definition 2024
στρατηγία
στρατηγία
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /stratiɣía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /stratiɣía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /stɾatiɣía/
Noun
στρατηγίᾱ • (stratēgíā) f (genitive στρατηγίας); first declension
Inflection
First declension of στρατηγῐ́ᾱ, στρατηγῐ́ᾱς
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | στρατηγῐ́ᾱ | στρατηγῐ́ᾱ | στρατηγῐ́αι |
Genitive | στρατηγῐ́ᾱς | στρατηγῐ́αιν | στρατηγῐῶν |
Dative | στρατηγῐ́ᾳ | στρατηγῐ́αιν | στρατηγῐ́αις |
Accusative | στρατηγῐ́ᾱν | στρατηγῐ́ᾱ | στρατηγῐ́ᾱς |
Vocative | στρατηγῐ́ᾱ | στρατηγῐ́ᾱ | στρατηγῐ́αι |
Descendants
References
- στρατηγία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «στρατηγία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- captaincy idem, page 112.
- command idem, page 146.
- generalship idem, page 356.
- praetorship idem, page 631.
- strategy idem, page 823.