Definify.com
Definition 2024
σφόνδυλος
σφόνδυλος
Ancient Greek
Alternative forms
- (4th AD Koine) IPA(key): /sɸóndylos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /spóndylos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /spó̃dilos/
Noun
σφόνδυλος • (sphóndulos) m (genitive σφονδύλου); second declension
- vertebra (especially the cervical vertebrae)
- joint (especially of a scorpion's tail)
- tambour
- whorl (spindle weight)
- whorl (botany)
- voting pebble
Inflection
Second declension of σφόνδυλος, σφονδύλου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | σφόνδυλος | σφονδύλω | σφόνδυλοι |
Genitive | σφονδύλου | σφονδύλοιν | σφονδύλων |
Dative | σφονδύλῳ | σφονδύλοιν | σφονδύλοις |
Accusative | σφόνδυλον | σφονδύλω | σφονδύλους |
Vocative | σφόνδυλε | σφονδύλω | σφόνδυλοι |
References
- σφόνδυλος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σφόνδυλος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Noun
σφόνδυλος • (sfóndylos) m (plural σφόνδυλοι)
- (colloquial) Alternative form of σπόνδυλος (spóndylos)
Declension
declension of σφόνδυλος
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σφόνδυλος | σφόνδυλοι |
genitive | σφονδύλου | σφονδύλων |
accusative | σφόνδυλο | σφονδύλους |
vocative | σφόνδυλε | σφόνδυλοι |