Definify.com
Definition 2024
φασιανός
φασιανός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɸasianós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /fasianós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /fasianós/
Noun
φᾱσιᾱνός • (phāsiānós) m (genitive φασιανοῦ); second declension
Inflection
Second declension of φασιανός, φασιανοῦ
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | φασιανός | φασιανώ | φασιανοί |
Genitive | φασιανοῦ | φασιανοῖν | φασιανῶν |
Dative | φασιανῷ | φασιανοῖν | φασιανοῖς |
Accusative | φασιανόν | φασιανώ | φασιανούς |
Vocative | φασιανέ | φασιανώ | φασιανοί |
Descendants
References
- φασιανός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
From Ancient Greek φασιανός (phasianós).
Noun
φασιανός • (fasianós) m (plural φασιανοί)
Declension
declension of φασιανός
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | φασιανός | φασιανοί |
genitive | φασιανού | φασιανών |
accusative | φασιανό | φασιανούς |
vocative | φασιανέ | φασιανοί |