Definify.com
Definition 2024
φρονέω
φρονέω
Ancient Greek
Verb
φρονέω • (phronéō)
- to think, to have understanding, to be wise, prudent
- Sophocles, 1348
- Antiphon of Rhamnus, Collected Works 115.4
- Demosthenes 319.28
- Aeschines, Collected Works 19.34
- to be minded in a certain way, to mean, intend, purpose
- (with a neuter adjective)
- to have certain thoughts towards someone
- (preceded by μέγα (méga)) to be high-minded, to have high thoughts, to be sprited and bold
- Sophocles, Oedipus the King 1078, (compare Lysias, Collected Works 195.14, Isocrates, Collected Works 67.E)
- (in Attic, in a bad sense) to be heady, presumptuous, conceited, proud
- Isocrates, Collected Works 141.B
- Demosthenes 836.11
- Aeschines, Collected Works 44.36
- to agree, to side with
- to have a thing in one's mind, mind, take heed
- Aeschines, Collected Works 67.11
- New Testament, Epistle to the Romans 14.6
- to be in possession of one's senses, to be sensible, to be alive
- Isocrates, Collected Works 85.E, (compare Xenophon, Memorabilia 1.3.12)
Inflection
Present: φρονῶ, φρονοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | φρονῶ | φρονεῖς | φρονεῖ | φρονεῖτον | φρονεῖτον | φρονοῦμεν | φρονεῖτε | φρονοῦσῐ(ν) |
subjunctive | φρονῶ | φρονῇς | φρονῇ | φρονῆτον | φρονῆτον | φρονῶμεν | φρονῆτε | φρονῶσῐ(ν) | |
optative | φρονοίην/ φρονοῖμῐ |
φρονοίης/ φρονοῖς |
φρονοίη/ φρονοῖ |
φρονοίητον/ φρονοῖτον |
φρονοιήτην/ φρονοίτην |
φρονοίημεν/ φρονοῖμεν |
φρονοίητε/ φρονοῖτε |
φρονοίησᾰν/ φρονοῖεν |
|
imperative | φρόνει | φρονείτω | φρονεῖτον | φρονείτων | φρονεῖτε | φρονούντων | |||
middle/
passive |
indicative | φρονοῦμαι | φρονῇ/ φρονεῖ |
φρονεῖται | φρονεῖσθον | φρονεῖσθον | φρονούμεθᾰ | φρονεῖσθε | φρονοῦνται |
subjunctive | φρονῶμαι | φρονῇ | φρονῆται | φρονῆσθον | φρονῆσθον | φρονώμεθᾰ | φρονῆσθε | φρονῶνται | |
optative | φρονοίμην | φρονοῖο | φρονοῖτο | φρονοῖσθον | φρονοίσθην | φρονοίμεθᾰ | φρονοῖσθε | φρονοῖντο | |
imperative | φρονοῦ | φρονείσθω | φρονεῖσθον | φρονείσθων | φρονεῖσθε | φρονείσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | φρονεῖν | φρονεῖσθαι | |||||||
participle | φρονῶν , φρονοῦσᾰ , φρονοῦν | φρονούμενος , φρονουμένη , φρονούμενον |
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | φρονέω | φρονέεις | φρονέει | φρονέετον | φρονέετον | φρονέομεν | φρονέετε | φρονέουσῐ(ν) |
subjunctive | φρονέω | φρονέῃς | φρονέῃ | φρονέητον | φρονέητον | φρονέωμεν | φρονέητε | φρονέωσῐ(ν) | |
optative | φρονέοιμῐ | φρονέοις | φρονέοι | φρονέοιτον | φρονεοίτην | φρονέοιμεν | φρονέοιτε | φρονέοιεν | |
imperative | φρόνεε | φρονεέτω | φρονεετον | φρονεέτων | φρονεετε | φρονεόντων | |||
middle/
passive |
indicative | φρονέομαι | φρονέει/ φρονέῃ |
φρονέεται | φρονέεσθον | φρονέεσθον | φρονεόμεθᾰ | φρονέεσθε | φρονέονται |
subjunctive | φρονέωμαι | φρονέῃ | φρονέηται | φρονέησθον | φρονέησθον | φρονεώμεθᾰ | φρονέησθε | φρονέωνται | |
optative | φρονεοίμην | φρονέοιο | φρονέοιτο | φρονέοισθον | φρονεοίσθην | φρονεοίμεθᾰ | φρονέοισθε | φρονέοιντο | |
imperative | φρονέου | φρονεέσθω | φρονέεσθον | φρονεέσθων | φρονέεσθε | φρονεέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | φρονέειν | φρονέεσθαι | |||||||
participle | φρονέων , φρονέουσᾰ , φρόνεον | φρονεόμενος , φρονεομένη , φρονεόμενον |
Imperfect: ἐφρόνουν, ἐφρονούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐφρόνουν | ἐφρόνεις | ἐφρόνει | ἐφρονεῖτον | ἐφρονείτην | ἐφρονοῦμεν | ἐφρονεῖτε | ἐφρόνουν |
middle/ passive |
ἐφρονούμην | ἐφρονοῦ | ἐφρονεῖτο | ἐφρονεῖσθον | ἐφρονείσθην | ἐφρονούμεθᾰ | ἐφρονεῖσθε | ἐφρονοῦντο |
Imperfect: ἐφρόνεον, ἐφρονεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐφρόνεον | ἐφρόνεες | ἐφρόνεε | ἐφρονέετον | ἐφρονεέτην | ἐφρονέομεν | ἐφρονέετε | ἐφρόνεον |
middle/ passive |
ἐφρονεόμην | ἐφρονέου | ἐφρονέετο | ἐφρονέεσθον | ἐφρονεέσθην | ἐφρονεόμεθᾰ | ἐφρονέεσθε | ἐφρονέοντο |
Future: φρονήσω, φρονήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | φρονήσω | φρονήσεις | φρονήσει | φρονήσετον | φρονήσετον | φρονήσομεν | φρονήσετε | φρονήσουσῐ(ν) |
optative | φρονήσοιμῐ | φρονήσοις | φρονήσοι | φρονήσοιτον | φρονησοίτην | φρονήσοιμεν | φρονήσοιτε | φρονήσοιεν | |
middle | indicative | φρονήσομαι | φρονήσει/ φρονήσῃ |
φρονήσεται | φρονήσεσθον | φρονήσεσθον | φρονησόμεθᾰ | φρονήσεσθε | φρονήσονται |
optative | φρονησοίμην | φρονήσοιο | φρονήσοιτο | φρονήσοισθον | φρονησοίσθην | φρονησοίμεθᾰ | φρονήσοισθε | φρονήσοιντο | |
active | middle | ||||||||
infinitive | φρονήσειν | φρονήσεσθαι | |||||||
participle | φρονήσων , φρονήσουσᾰ , φρονῆσον | φρονησόμενος , φρονησομένη , φρονησόμενον |
Aorist: ἐφρόνησα, ἐφρονησάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐφρόνησα | ἐφρόνησας | ἐφρόνησε | ἐφρονήσατον | ἐφρονησάτην | ἐφρονήσαμεν | ἐφρονήσατε | ἐφρόνησαν |
subjunctive | φρονήσω | φρονήσῃς | φρονήσῃ | φρονήσητον | φρονήσητον | φρονήσωμεν | φρονήσητε | φρονήσωσῐ(ν) | |
optative | φρονήσαιμῐ | φρονήσαις/ φρονήσειας |
φρονήσαι/ φρονήσειε |
φρονήσαιτον | φρονησαίτην | φρονήσαιμεν | φρονήσαιτε | φρονήσαιεν/ φρονήσειαν |
|
imperative | φρόνησον | φρονησάτω | φρονήσατον | φρονησάτων | φρονήσατε | φρονησάντων | |||
middle | indicative | ἐφρονησάμην | ἐφρονήσω | ἐφρονήσατο | ἐφρονήσασθον | ἐφρονησάσθην | ἐφρονησάμεθα | ἐφρονήσασθε | ἐφρονήσαντο |
subjunctive | φρονήσωμαι | φρονήσῃ | φρονήσηται | φρονήσησθον | φρονήσησθον | φρονησώμεθα | φρονήσησθε | φρονήσωνται | |
optative | φρονησαίμην | φρονήσαιο | φρονήσαιτο | φρονήσαισθον | φρονησαίσθην | φρονησαίμεθα | φρονήσαισθε | φρονήσαιντο | |
imperative | φρόνησαι | φρονησάσθω | φρονήσασθον | φρονησάσθων | φρονήσασθε | φρονησάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | φρόνησαι | φρονήσασθαι | |||||||
participle | m | φρονήσᾱς | φρονησάμενος | ||||||
f | φρονήσᾱσα | φρονησαμένη | |||||||
n | φρόνησαν | φρονησάμενον |
Perfect: πεφρόνηκα
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | πεφρόνηκα | πεφρόνηκας | πεφρόνηκε | πεφρονήκατον | πεφρονήκατον | πεφρονήκαμεν | πεφρονήκατε | πεφρονήκᾱσῐ(ν) |
subjunctive | πεφρονηκὼς ὦ/ πεφρονήκω |
πεφρονηκὼς ᾖς/ πεφρονήκῃς |
πεφρονηκὼς ᾖ/ πεφρονήκῃ |
πεφρονηκότε ἦτον/ πεφρονήκητον |
πεφρονηκότε ἦτον/ πεφρονήκητον |
πεφρονηκότες ὦμεν/ πεφρονήκωμεν |
πεφρονηκότες ἦτε/ πεφρονήκητε |
πεφρονηκότες ὦσῐ(ν)/ πεφρονήκωσῐ(ν) |
|
optative | πεφρονηκὼς εἴην/ πεφρονήκοιμῐ/ πεφρονηκοίην |
πεφρονηκὼς εἴης/ πεφρονήκοις/ πεφρονηκοίης |
πεφρονηκὼς εἴη/ πεφρονήκοι/ πεφρονηκοίη |
πεφρονηκότε εἴητον/ πεφρονηκότε εἶτον/ πεφρονήκοιτον |
πεφρονηκὀτε εἰήτην/ πεφρονηκότε εἴτην/ πεφρονηκοίτην |
πεφρονηκότες εἴημεν/ πεφρονηκότες εἶμεν/ πεφρονήκοιμεν |
πεφρονηκότες εἴητε/ πεφρονηκότες εἶτε/ πεφρονήκοιτε |
πεφρονηκότες εἴησαν/ πεφρονηκότε εἶεν/ πεφρονήκοιεν |
|
imperative | πεφρονηκὼς ἴσθῐ | πεφρονηκὼς ἔστω | πεφρονηκότε ἔστον | πεφρονηκότε ἔστων | πεφρονηκότες ἔστε | πεφρονηκότες ὄντων | |||
infinitive | participle | ||||||||
active | πεφρονηκέναι | πεφρονηκώς , πεφρονηκυῖα , πεφρονηκός |
References
- φρονέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φρονέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- φρονέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «φρονέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «φρονέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- φρονέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G5426”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979