Definify.com
Definition 2024
Турчин
Турчин
See also: турчин
Macedonian
Noun
Турчин • (Turčin) m
Inflection
Declension of Турчин
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | Турчин | Турци |
| definite unspecified | Турчинот | Турците |
| definite proximal | Турчинов | Турциве |
| definite distal | Турчинон | Турцине |
| vocative | Турчину | Турци |
| count form | — | Турчина |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /tǔrtʃiːn/
- Hyphenation: Тур‧чин
Proper noun
Ту̀рчӣн m (Latin spelling Tùrčīn)
- Turk, a male person from Turkey
- a speaker of a Turkic language
- (historical) a citizen of Ottoman Empire (nowadays superseded by Осма̀нлија)
Declension
Declension of Турчин
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ту̀рчӣн | Ту̑рци |
| genitive | Турчи́на | Ту̏ра̄ка̄ |
| dative | Турчину | Турцима |
| accusative | Турчина | Турке |
| vocative | Турчине | Турци |
| locative | Турчину | Турцима |
| instrumental | Турчином | Турцима |
Related terms
- Ту̏ркиња
- Турки́јац