Definify.com
Definition 2024
Դեմոկրիտոս
Դեմոկրիտոս
Old Armenian
Proper noun
Դեմոկրիտոս • (Demokritos)
Declension
a-type
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | Դեմոկրիտոս (Demokritos) |
| genitive | Դեմոկրիտեայ (Demokriteay) |
| dative | Դեմոկրիտեայ (Demokriteay) |
| accusative | Դեմոկրիտոս (Demokritos) |
| ablative | Դեմոկրիտեայ (Demokriteay) |
| instrumental | Դեմոկրիտեաւ (Demokriteaw) |
| locative | Դեմոկրիտոս (Demokritos) |
i-a-type or i-type
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | Դեմոկրիտոս (Demokritos) |
| genitive | Դեմոկրիտոսի (Demokritosi) |
| dative | Դեմոկրիտոսի (Demokritosi) |
| accusative | Դեմոկրիտոս (Demokritos) |
| ablative | Դեմոկրիտոսէ (Demokritosē) |
| instrumental | ? (?) |
| locative | Դեմոկրիտոսի (Demokritosi) |
| the instrumental singular is not attested, which does not allow determining whether the word followed an i-type or an i-a-type declension | |
References
- Sebastacʿi, Mxitʿar (1769), “Դեմոկրիտոս”, in Baṙgirkʿ Haykazean lezui. Baṙaran yatuk anuancʿ [Dictionary of the Armenian Language. Dictionary of Proper Names] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy