Definify.com
Definition 2024
ամայեմ
ամայեմ
Old Armenian
Verb
ամայեմ • (amayem) (aorist indicative ամայեցի)
- Alternative form of ամամ (amam)
Conjugation
active
| infinitive | ամայել (amayel) | participle | ամայեցեալ, ամայեալ (amayecʿeal, amayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ամայեց- (amayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամայեմ (amayem) | ամայես (amayes) | ամայէ (amayē) | ամայեմք (amayemkʿ) | ամայէք (amayēkʿ) | ամայեն (amayen) | |
| imperfect | ամայէի, ամայեի* (amayēi, amayei*) | ամայէիր, ամայեիր* (amayēir, amayeir*) | ամայէր (amayēr) | ամայէաք, ամայեաք* (amayēakʿ, amayeakʿ*) | ամայէիք, ամայեիք* (amayēikʿ, amayeikʿ*) | ամայէին, ամայեին* (amayēin, amayein*) | |
| aorist | ամայեցի (amayecʿi) | ամայեցեր (amayecʿer) | ամայեաց (amayeacʿ) | ամայեցաք (amayecʿakʿ) | ամայեցէք, ամայեցիք (amayecʿēkʿ, amayecʿikʿ) | ամայեցին (amayecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամայիցեմ (amayicʿem) | ամայիցես (amayicʿes) | ամայիցէ (amayicʿē) | ամայիցեմք (amayicʿemkʿ) | ամայիցէք (amayicʿēkʿ) | ամայիցեն (amayicʿen) | |
| aorist | ամայեցից (amayecʿicʿ) | ամայեսցես (amayescʿes) | ամայեսցէ (amayescʿē) | ամայեսցուք (amayescʿukʿ) | ամայեսջիք (amayesǰikʿ) | ամայեսցեն (amayescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամայեա՛ (amayeá) | — | — | ամայեցէ՛ք (amayecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ամայեսջի՛ր (amayesǰír) | — | — | ամայեսջի՛ք (amayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամայեր (mí amayer) | — | — | մի՛ ամայէք (mí amayēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ամայել, ամայիլ* (amayel, amayil*) | participle | ամայեցեալ, ամայեալ (amayecʿeal, amayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ամայեց- (amayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամայիմ (amayim) | ամայիս (amayis) | ամայի (amayi) | ամայիմք (amayimkʿ) | ամայիք (amayikʿ) | ամային (amayin) | |
| imperfect | ամայէի (amayēi) | ամայէիր (amayēir) | ամայէր, ամայիւր (amayēr, amayiwr) | ամայէաք (amayēakʿ) | ամայէիք (amayēikʿ) | ամայէին (amayēin) | |
| aorist | ամայեցայ (amayecʿay) | ամայեցար (amayecʿar) | ամայեցաւ (amayecʿaw) | ամայեցաք (amayecʿakʿ) | ամայեցայք (amayecʿaykʿ) | ամայեցան (amayecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամայիցիմ (amayicʿim) | ամայիցիս (amayicʿis) | ամայիցի (amayicʿi) | ամայիցիմք (amayicʿimkʿ) | ամայիցիք (amayicʿikʿ) | ամայիցին (amayicʿin) | |
| aorist | ամայեցայց (amayecʿaycʿ) | ամայեսցիս (amayescʿis) | ամայեսցի (amayescʿi) | ամայեսցուք (amayescʿukʿ) | ամայեսջիք (amayesǰikʿ) | ամայեսցին (amayescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամայեա՛ց (amayeácʿ) | — | — | ամայեցարո՛ւք (amayecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ամայեսջի՛ր (amayesǰír) | — | — | ամայեսջի՛ք (amayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամայիր (mí amayir) | — | — | մի՛ ամայիք (mí amayikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||