Definify.com
Definition 2025
ամանեմ
ամանեմ
Old Armenian
Verb
ամանեմ • (amanem) (aorist indicative ամանեցի)
- Alternative form of ամամ (amam)
Conjugation
active
infinitive | ամանել (amanel) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʿeal, amaneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանեմ (amanem) | ամանես (amanes) | ամանէ (amanē) | ամանեմք (amanemkʿ) | ամանէք (amanēkʿ) | ամանեն (amanen) | |
imperfect | ամանէի, ամանեի* (amanēi, amanei*) | ամանէիր, ամանեիր* (amanēir, amaneir*) | ամանէր (amanēr) | ամանէաք, ամանեաք* (amanēakʿ, amaneakʿ*) | ամանէիք, ամանեիք* (amanēikʿ, amaneikʿ*) | ամանէին, ամանեին* (amanēin, amanein*) | |
aorist | ամանեցի (amanecʿi) | ամանեցեր (amanecʿer) | ամանեաց (amaneacʿ) | ամանեցաք (amanecʿakʿ) | ամանեցէք, ամանեցիք (amanecʿēkʿ, amanecʿikʿ) | ամանեցին (amanecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիցեմ (amanicʿem) | ամանիցես (amanicʿes) | ամանիցէ (amanicʿē) | ամանիցեմք (amanicʿemkʿ) | ամանիցէք (amanicʿēkʿ) | ամանիցեն (amanicʿen) | |
aorist | ամանեցից (amanecʿicʿ) | ամանեսցես (amanescʿes) | ամանեսցէ (amanescʿē) | ամանեսցուք (amanescʿukʿ) | ամանեսջիք (amanesǰikʿ) | ամանեսցեն (amanescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ամանեա՛ (amaneá) | — | — | ամանեցէ՛ք (amanecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ամաներ (mí amaner) | — | — | մի՛ ամանէք (mí amanēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | ամանել, ամանիլ* (amanel, amanil*) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʿeal, amaneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիմ (amanim) | ամանիս (amanis) | ամանի (amani) | ամանիմք (amanimkʿ) | ամանիք (amanikʿ) | ամանին (amanin) | |
imperfect | ամանէի (amanēi) | ամանէիր (amanēir) | ամանէր, ամանիւր (amanēr, amaniwr) | ամանէաք (amanēakʿ) | ամանէիք (amanēikʿ) | ամանէին (amanēin) | |
aorist | ամանեցայ (amanecʿay) | ամանեցար (amanecʿar) | ամանեցաւ (amanecʿaw) | ամանեցաք (amanecʿakʿ) | ամանեցայք (amanecʿaykʿ) | ամանեցան (amanecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիցիմ (amanicʿim) | ամանիցիս (amanicʿis) | ամանիցի (amanicʿi) | ամանիցիմք (amanicʿimkʿ) | ամանիցիք (amanicʿikʿ) | ամանիցին (amanicʿin) | |
aorist | ամանեցայց (amanecʿaycʿ) | ամանեսցիս (amanescʿis) | ամանեսցի (amanescʿi) | ամանեսցուք (amanescʿukʿ) | ամանեսջիք (amanesǰikʿ) | ամանեսցին (amanescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ամանեա՛ց (amaneácʿ) | — | — | ամանեցարո՛ւք (amanecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ամանիր (mí amanir) | — | — | մի՛ ամանիք (mí amanikʿ) | — | |
*post-classical |