Definify.com
Definition 2024
անձնաւոր
անձնաւոր
Old Armenian
Adjective
անձնաւոր • (anjnawor)
- body/soul possessing
- subsistent; breathing; animated, alive, rational
- personal
- hypostatical
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | անձնաւոր (anjnawor) | անձնաւորք (anjnaworkʿ) | |
| genitive | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորաց (anjnaworacʿ) | |
| dative | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորաց (anjnaworacʿ) | |
| accusative | անձնաւոր (anjnawor) | անձնաւորս (anjnawors) | |
| ablative | անձնաւորէ (anjnaworē) | անձնաւորաց (anjnaworacʿ) | |
| instrumental | անձնաւորաւ (anjnaworaw) | անձնաւորաւք = անձնաւորօք (anjnaworawkʿ = anjnaworōkʿ) | |
| locative | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորս (anjnawors) |
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “անձնաւոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “անձնաւոր”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy