Definify.com
Definition 2024
անջատանեմ
անջատանեմ
Old Armenian
Verb
անջատանեմ • (anǰatanem) (aorist indicative անջատի)
- Alternative form of անջատեմ (anǰatem)
Conjugation
active
infinitive | անջատանել (anǰatanel) | participle | անջատեալ (anǰateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | անջատ- (anǰat-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անջատանեմ (anǰatanem) | անջատանես (anǰatanes) | անջատանէ (anǰatanē) | անջատանեմք (anǰatanemkʿ) | անջատանէք (anǰatanēkʿ) | անջատանեն (anǰatanen) | |
imperfect | անջատանէի, անջատանեի* (anǰatanēi, anǰatanei*) | անջատանէիր, անջատանեիր* (anǰatanēir, anǰataneir*) | անջատանէր (anǰatanēr) | անջատանէաք, անջատանեաք* (anǰatanēakʿ, anǰataneakʿ*) | անջատանէիք, անջատանեիք* (anǰatanēikʿ, anǰataneikʿ*) | անջատանէին, անջատանեին* (anǰatanēin, anǰatanein*) | |
aorist | անջատի (anǰati) | անջատեր (anǰater) | անջատ (anǰat) | անջատաք (anǰatakʿ) | անջատէք, անջատիք (anǰatēkʿ, anǰatikʿ) | անջատին (anǰatin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անջատանիցեմ (anǰatanicʿem) | անջատանիցես (anǰatanicʿes) | անջատանիցէ (anǰatanicʿē) | անջատանիցեմք (anǰatanicʿemkʿ) | անջատանիցէք (anǰatanicʿēkʿ) | անջատանիցեն (anǰatanicʿen) | |
aorist | անջատից (anǰaticʿ) | անջատցես (anǰatcʿes) | անջատցէ (anǰatcʿē) | անջատցուք (anǰatcʿukʿ) | անջատջիք (anǰatǰikʿ) | անջատցեն (anǰatcʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | անջատ (anǰat) | — | — | անջատէ՛ք (anǰatḗkʿ) | — | |
cohortative | — | անջատջի՛ր (anǰatǰír) | — | — | անջատջի՛ք (anǰatǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ անջատաներ (mí anǰataner) | — | — | մի՛ անջատանէք (mí anǰatanēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | անջատանել, անջատանիլ* (anǰatanel, anǰatanil*) | participle | անջատեալ (anǰateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | անջատ- (anǰat-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անջատանիմ (anǰatanim) | անջատանիս (anǰatanis) | անջատանի (anǰatani) | անջատանիմք (anǰatanimkʿ) | անջատանիք (anǰatanikʿ) | անջատանին (anǰatanin) | |
imperfect | անջատանէի (anǰatanēi) | անջատանէիր (anǰatanēir) | անջատանէր, անջատանիւր (anǰatanēr, anǰataniwr) | անջատանէաք (anǰatanēakʿ) | անջատանէիք (anǰatanēikʿ) | անջատանէին (anǰatanēin) | |
aorist | անջատայ (anǰatay) | անջատար (anǰatar) | անջատաւ (anǰataw) | անջատաք (anǰatakʿ) | անջատայք (anǰataykʿ) | անջատան (anǰatan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | անջատանիցիմ (anǰatanicʿim) | անջատանիցիս (anǰatanicʿis) | անջատանիցի (anǰatanicʿi) | անջատանիցիմք (anǰatanicʿimkʿ) | անջատանիցիք (anǰatanicʿikʿ) | անջատանիցին (anǰatanicʿin) | |
aorist | անջատայց (anǰataycʿ) | անջատցիս (anǰatcʿis) | անջատցի (anǰatcʿi) | անջատցուք (anǰatcʿukʿ) | անջատջիք (anǰatǰikʿ) | անջատցին (anǰatcʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | անջատի՛ր (anǰatír) | — | — | անջատարո՛ւք (anǰatarúkʿ) | — | |
cohortative | — | անջատջի՛ր (anǰatǰír) | — | — | անջատջի՛ք (anǰatǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ անջատանիր (mí anǰatanir) | — | — | մի՛ անջատանիք (mí anǰatanikʿ) | — | |
*post-classical |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “անջատանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy