Definify.com
Definition 2024
առաքեմ
առաքեմ
Old Armenian
Verb
առաքեմ • (aṙakʿem) (aorist indicative առաքեցի)
- (transitive) to send, to dispatch, to expedite
- անդրէն առաքել ― andrēn aṙakʿel ― to send back, to return
Conjugation
active
| infinitive | առաքել (aṙakʿel) | participle | առաքեցեալ, առաքեալ (aṙakʿecʿeal, aṙakʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առաքեց- (aṙakʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առաքեմ (aṙakʿem) | առաքես (aṙakʿes) | առաքէ (aṙakʿē) | առաքեմք (aṙakʿemkʿ) | առաքէք (aṙakʿēkʿ) | առաքեն (aṙakʿen) | |
| imperfect | առաքէի, առաքեի* (aṙakʿēi, aṙakʿei*) | առաքէիր, առաքեիր* (aṙakʿēir, aṙakʿeir*) | առաքէր (aṙakʿēr) | առաքէաք, առաքեաք* (aṙakʿēakʿ, aṙakʿeakʿ*) | առաքէիք, առաքեիք* (aṙakʿēikʿ, aṙakʿeikʿ*) | առաքէին, առաքեին* (aṙakʿēin, aṙakʿein*) | |
| aorist | առաքեցի (aṙakʿecʿi) | առաքեցեր (aṙakʿecʿer) | առաքեաց (aṙakʿeacʿ) | առաքեցաք (aṙakʿecʿakʿ) | առաքեցէք, առաքեցիք (aṙakʿecʿēkʿ, aṙakʿecʿikʿ) | առաքեցին (aṙakʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առաքիցեմ (aṙakʿicʿem) | առաքիցես (aṙakʿicʿes) | առաքիցէ (aṙakʿicʿē) | առաքիցեմք (aṙakʿicʿemkʿ) | առաքիցէք (aṙakʿicʿēkʿ) | առաքիցեն (aṙakʿicʿen) | |
| aorist | առաքեցից (aṙakʿecʿicʿ) | առաքեսցես (aṙakʿescʿes) | առաքեսցէ (aṙakʿescʿē) | առաքեսցուք (aṙakʿescʿukʿ) | առաքեսջիք (aṙakʿesǰikʿ) | առաքեսցեն (aṙakʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առաքեա՛ (aṙakʿeá) | — | — | առաքեցէ՛ք (aṙakʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | առաքեսջի՛ր (aṙakʿesǰír) | — | — | առաքեսջի՛ք (aṙakʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առաքեր (mí aṙakʿer) | — | — | մի՛ առաքէք (mí aṙakʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | առաքել, առաքիլ* (aṙakʿel, aṙakʿil*) | participle | առաքեցեալ, առաքեալ (aṙakʿecʿeal, aṙakʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առաքեց- (aṙakʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առաքիմ (aṙakʿim) | առաքիս (aṙakʿis) | առաքի (aṙakʿi) | առաքիմք (aṙakʿimkʿ) | առաքիք (aṙakʿikʿ) | առաքին (aṙakʿin) | |
| imperfect | առաքէի (aṙakʿēi) | առաքէիր (aṙakʿēir) | առաքէր, առաքիւր (aṙakʿēr, aṙakʿiwr) | առաքէաք (aṙakʿēakʿ) | առաքէիք (aṙakʿēikʿ) | առաքէին (aṙakʿēin) | |
| aorist | առաքեցայ (aṙakʿecʿay) | առաքեցար (aṙakʿecʿar) | առաքեցաւ (aṙakʿecʿaw) | առաքեցաք (aṙakʿecʿakʿ) | առաքեցայք (aṙakʿecʿaykʿ) | առաքեցան (aṙakʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առաքիցիմ (aṙakʿicʿim) | առաքիցիս (aṙakʿicʿis) | առաքիցի (aṙakʿicʿi) | առաքիցիմք (aṙakʿicʿimkʿ) | առաքիցիք (aṙakʿicʿikʿ) | առաքիցին (aṙakʿicʿin) | |
| aorist | առաքեցայց (aṙakʿecʿaycʿ) | առաքեսցիս (aṙakʿescʿis) | առաքեսցի (aṙakʿescʿi) | առաքեսցուք (aṙakʿescʿukʿ) | առաքեսջիք (aṙakʿesǰikʿ) | առաքեսցին (aṙakʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առաքեա՛ց (aṙakʿeácʿ) | — | — | առաքեցարո՛ւք (aṙakʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | առաքեսջի՛ր (aṙakʿesǰír) | — | — | առաքեսջի՛ք (aṙakʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առաքիր (mí aṙakʿir) | — | — | մի՛ առաքիք (mí aṙakʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
Terms derived from առաքեմ (aṙakʿem)
|
|
|
Descendants
- Armenian: առաքել (aṙakʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “առաքեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “առաքեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “առաքեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935