Definify.com

Definition 2024


ասպատակ

ասպատակ

Armenian

Noun

ասպատակ (aspatak)

  1. raider, plunderer
  2. raid, inroad, incursion

Declension


Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From Iranian *aspataka-, composed of *asp (horse) + *tak- (to run). For the constituents compare Persian اسپ (asp, horse) and Middle Persian 𐭲𐭪 (tak, tag, run), Persian تکیدن (takīdan, to run), تک (tak, run).

Noun

ասպատակ (aspatak)

  1. inroad, incursion (on horse)
    ասպատակ տալ, դնել, սփռել, գծել, արձակել, առնելaspatak tal, dnel, spʿṙel, gcel, arjakel, aṙnel ― to go marauding, to infest
  2. raider, plunderer (on horse)
    ասպատակ ծովուaspatak covu ― corsair, pirate, sea-robber

Declension

Derived terms

  • ասպատակայարձակ (aspatakayarjak)
  • ասպատակաւոր (aspatakawor)
  • ասպատակեմ (aspatakem)
  • ասպատակի (aspataki)
  • դիւրասպատակ (diwraspatak)
  • յասպատակի (yaspataki)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), ասպատակ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), ասպատակ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), ասպատակ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935