Definify.com
Definition 2024
ատամն
ատամն
Old Armenian
Noun
ատամն • (atamn)
- tooth
- պարք, շարք ատամանց ― parkʿ, šarkʿ atamancʿ ― set, row of teeth
- յօրինել ատամունս ― yōrinel atamuns ― to indent
- խորտակել, փշրել զատամունս ― xortakel, pʿšrel zatamuns ― to break the teeth, to notch, to break off
- ատամն ածել ― atamn acel ― to bite
- առնուլ ատամանց ― aṙnul atamancʿ ― to set the teeth on edge
- հանել զատամն ― hanel zatamn ― to extract or draw out a tooth
- ցաւ ատամանց ― cʿaw atamancʿ ― toothache
- ցաւէ ատամն իմ ― cʿawē atamn im ― I have the toothache
- փուտ ատամն ― pʿut atamn ― carious tooth
- մաքրել զատամունս ― makʿrel zatamuns ― to brush or clean the teeth
- կրճտել զատամունս ― krčtel zatamuns ― to gnash, to show the teeth
- ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման ― akn ənd akan, atamn ənd ataman ― eye for an eye, a tooth for a tooth
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ատամն (atamn) | ատամունք (atamunkʿ) | |
genitive | ատաման (ataman) | ատամանց (atamancʿ) | |
dative | ատաման (ataman) | ատամանց (atamancʿ) | |
accusative | ատամն (atamn) | ատամունս (atamuns) | |
ablative | ատամանէ (atamanē) | ատամանց (atamancʿ) | |
instrumental | ատամամբ (atamamb) | ատամամբք (atamambkʿ) | |
locative | ատաման (ataman) | ատամունս (atamuns) |
Usage notes
The word has two combining forms: ատամն- (atamn-) and ատամ- (atam-).
Synonyms
- կեռիք (keṙikʿ)
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Armenian: ատամ (atam)
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ատամն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ատամն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ատամն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy