Definify.com
Definition 2024
արբիմ
արբիմ
Old Armenian
Verb
արբիմ • (arbim) (aorist indicative արբեցայ)
- Alternative form of արբենամ (arbenam)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | արբել, արբիլ* (arbel, arbil*) | participle | արբեցեալ, արբեալ (arbecʿeal, arbeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | արբեցուցանեմ (arbecʿucʿanem) | aorist stem | արբեց- (arbecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արբիմ (arbim) | արբիս (arbis) | արբի (arbi) | արբիմք (arbimkʿ) | արբիք (arbikʿ) | արբին (arbin) | |
| imperfect | արբէի (arbēi) | արբէիր (arbēir) | արբէր, արբիւր (arbēr, arbiwr) | արբէաք (arbēakʿ) | արբէիք (arbēikʿ) | արբէին (arbēin) | |
| aorist | արբեցայ (arbecʿay) | արբեցար (arbecʿar) | արբեցաւ (arbecʿaw) | արբեցաք (arbecʿakʿ) | արբեցայք (arbecʿaykʿ) | արբեցան (arbecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արբիցիմ (arbicʿim) | արբիցիս (arbicʿis) | արբիցի (arbicʿi) | արբիցիմք (arbicʿimkʿ) | արբիցիք (arbicʿikʿ) | արբիցին (arbicʿin) | |
| aorist | արբեցայց (arbecʿaycʿ) | արբեսցիս (arbescʿis) | արբեսցի (arbescʿi) | արբեսցուք (arbescʿukʿ) | արբեսջիք (arbesǰikʿ) | արբեսցին (arbescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արբեա՛ց (arbeácʿ) | — | — | արբեցարո՛ւք (arbecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | արբեսջի՛ր (arbesǰír) | — | — | արբեսջի՛ք (arbesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արբիր (mí arbir) | — | — | մի՛ արբիք (mí arbikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: արբել (arbel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արբիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy