Definify.com
Definition 2024
արիութիւն
արիութիւն
Old Armenian
Noun
արիութիւն • (ariutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արիութիւն (ariutʿiwn) | արիութիւնք (ariutʿiwnkʿ) | |
| genitive | արիութեան (ariutʿean) | արիութեանց (ariutʿeancʿ) | |
| dative | արիութեան (ariutʿean) | արիութեանց (ariutʿeancʿ) | |
| accusative | արիութիւն (ariutʿiwn) | արիութիւնս (ariutʿiwns) | |
| ablative | արիութենէ (ariutʿenē) | արիութեանց (ariutʿeancʿ) | |
| instrumental | արիութեամբ (ariutʿeamb) | արիութեամբք (ariutʿeambkʿ) | |
| locative | արիութեան (ariutʿean) | արիութիւնս (ariutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: արիություն (ariutʿyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արիութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy