Definify.com
Definition 2024
արձակում
արձակում
Old Armenian
Verb
արձակում • (arjakum) (aorist indicative արձակի)
- Alternative form of արձակեմ (arjakem)
Conjugation
active
| infinitive | արձակուլ (arjakul) | participle | արձակեալ (arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | արձակ- (arjak-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակում (arjakum) | արձակուս (arjakus) | արձակու (arjaku) | արձակումք (arjakumkʿ) | արձակուք (arjakukʿ) | արձակուն (arjakun) | |
| imperfect | արձակուի (arjakui) | արձակուիր (arjakuir) | արձակոյր (arjakoyr) | արձակուաք (arjakuakʿ) | արձակուիք (arjakuikʿ) | արձակուին (arjakuin) | |
| aorist | արձակի (arjaki) | արձակեր (arjaker) | արձակ (arjak) | արձակաք (arjakakʿ) | արձակէք, արձակիք (arjakēkʿ, arjakikʿ) | արձակին (arjakin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակուցում (arjakucʿum) | արձակուցուս (arjakucʿus) | արձակուցու (arjakucʿu) | արձակուցումք (arjakucʿumkʿ) | արձակուցուք (arjakucʿukʿ) | արձակուցուն (arjakucʿun) | |
| aorist | արձակից (arjakicʿ) | արձակցես (arjakcʿes) | արձակցէ (arjakcʿē) | արձակցուք (arjakcʿukʿ) | արձակջիք (arjakǰikʿ) | արձակցեն (arjakcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձա՛կ (arják) | — | — | արձակէ՛ք (arjakḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | արձակջի՛ր (arjakǰír) | — | — | արձակջի՛ք (arjakǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակուր (mí arjakur) | — | — | մի՛ արձակուք (mí arjakukʿ) | — | |
mediopassive
| infinitive | արձակուլ (arjakul) | participle | արձակեալ (arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | արձակ- (arjak-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակում (arjakum) | արձակուս (arjakus) | արձակու (arjaku) | արձակումք (arjakumkʿ) | արձակուք (arjakukʿ) | արձակուն (arjakun) | |
| imperfect | արձակուի (arjakui) | արձակուիր (arjakuir) | արձակոյր (arjakoyr) | արձակուաք (arjakuakʿ) | արձակուիք (arjakuikʿ) | արձակուին (arjakuin) | |
| aorist | արձակայ (arjakay) | արձակար (arjakar) | արձակաւ (arjakaw) | արձակաք (arjakakʿ) | արձակայք (arjakaykʿ) | արձական (arjakan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակուցում (arjakucʿum) | արձակուցուս (arjakucʿus) | արձակուցու (arjakucʿu) | արձակուցումք (arjakucʿumkʿ) | արձակուցուք (arjakucʿukʿ) | արձակուցուն (arjakucʿun) | |
| aorist | արձակայց (arjakaycʿ) | արձակցիս (arjakcʿis) | արձակցի (arjakcʿi) | արձակցուք (arjakcʿukʿ) | արձակջիք (arjakǰikʿ) | արձակցին (arjakcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձակի՛ր (arjakír) | — | — | արձակարո՛ւք (arjakarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | արձակջի՛ր (arjakǰír) | — | — | արձակջի՛ք (arjakǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակուր (mí arjakur) | — | — | մի՛ արձակուք (mí arjakukʿ) | — | |