Definify.com
Definition 2024
արտասանութիւն
արտասանութիւն
Old Armenian
Noun
արտասանութիւն • (artasanutʿiwn)
- narrative, history
- description
- (rhetorics) hypotyposis
- (post-classical, modern) pronunciation
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | արտասանութիւն (artasanutʿiwn) | արտասանութիւնք (artasanutʿiwnkʿ) | |
genitive | արտասանութեան (artasanutʿean) | արտասանութեանց (artasanutʿeancʿ) | |
dative | արտասանութեան (artasanutʿean) | արտասանութեանց (artasanutʿeancʿ) | |
accusative | արտասանութիւն (artasanutʿiwn) | արտասանութիւնս (artasanutʿiwns) | |
ablative | արտասանութենէ (artasanutʿenē) | արտասանութեանց (artasanutʿeancʿ) | |
instrumental | արտասանութեամբ (artasanutʿeamb) | արտասանութեամբք (artasanutʿeambkʿ) | |
locative | արտասանութեան (artasanutʿean) | արտասանութիւնս (artasanutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: արտասանություն (artasanutʿyun)
References
- Łazarean, Ṙ. S. (2000), “արտասանութիւն”, in Tʿosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press
- J̌axǰaxean, Manuēl (1837), “արտասանութիւն”, in Baṙgirkʿ i barbaṙ hay ew italakan [Armenian–Italian Dictionary], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արտասանութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “արտասանութիւն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy